HBS blijft in de titelrace door overwinning op Foreholte

In het laatste kwartier van de wedstrijd van onze helden vandaag tegen Foreholte streken twee kraaien neer op het hek achter Tieme’s doel. Een mooi gezicht: het symbool van HBS dat de moeite neemt om ook een kijkje te komen nemen op Craeyenhout.

Toen HBS’ers een poging deden om de dieren op de foto te zetten, verplaatsten ze zich vlug naar het veld. Ze dribbelden daar nog een paar minuten voor de goal langs, om vervolgens elders hun geluk te gaan beproeven.

Het was typerend voor het laatste gedeelte van het treffen met Foreholte, waarin het spel zich uitsluitend nog voor het doel van de gasten afspeelde. Onze tegenstander kwam niet of nauwelijks nog op onze helft; de twee extra kraaien achterin werden geen moment gestoord. De 3-1 voorsprong van HBS werd moeiteloos over de streep getrokken.

Hoe anders was dat aan het begin van deze pot. Foreholte staat weliswaar laag op de ranglijst, maar liet gelijk zien zich niet gemakkelijk gewonnen te geven. Sterker nog: de Voorhoutenaren kwamen na een minuut of twintig als eerste op voorsprong. Deacon kreeg als leider van de verdediging een gevoelige tik op zijn knie, bleef liggen en daardoor was het centrum even onbemand. De spits had opeens alle vrijheid en die kans liet hij zich niet ontnemen: 0-1.

Het bleek de prikkel die de JO12-1 nodig had om naar een hogere versnelling te schakelen. Een paar minuten na de tegentreffer speelde Sjaak op links twee tegenstanders dronken, met bewegingen die je alleen leert als je dagenlang voetbalt op het Koningsplein. Hij legde de bal af op spits Lars, die voor zijn man kwam en met links de bal hard langs de keeper schoot: 1-1! Dat was ook de ruststand.

Foreholte zakte na de pauze steeds verder in, in de hoop via de counter succes te halen. Dat zat er gelukkig niet in, hoewel hun rechtsbuiten nog wel met een poeier de lat wist te raken. Tieme’s vingertoppen waren genoeg om een nieuwe achterstand voor HBS te voorkomen.

In plaats daarvan was het HBS dat opnieuw op het scorebord wist te komen. Nando trapte een bal van rechts strak voor de goal langs. Sjaak kreeg er bij de tweede paal een voetje tegenaan. Gelukkig werkte de paal ook mee: 2-1!

Dat betekende nog niet dat onze jongens voortdurend fantastisch voetbal op de mat legden. Veel ging er gelukkig goed: ik zag een prachtige ‘omhaalpass’ van Loek, een ziedend diagonaal afstandschot van Mohammed , de ene na de andere balverovering van Yuri, een Tom die werkelijk al zijn kopduels won en de mooiste sliding van het jaar van Sebbe. Maar andere dingen gingen juist weer helemaal niet goed. Bij vlagen was het ronduit rommelig, met onnodig balverlies en ballen die veel te haastig over de zijlijn werden geschoten.

De goals echter waren stuk voor stuk van grote klasse. Dat gold ook voor de laatste treffer, de 3-1. Lars kreeg de bal in kansrijke positie, kon afspelen, maar besloot het zelf te doen. Als je dat waagt, dan moet ie ook wel zitten. Nou, dat lukte: onze spits tilde de bal schitterend over de keeper heen.

In het slotkwartier was het alleen nog maar HBS wat de klok sloeg. Maar meer goals bleven uit. Wat op zich jammer is, want qua doelsaldo liggen we nog wel achter op met name Die Haghe in de spannende strijd om het kampioenschap. Misschien kunnen we daar volgende week uit tegen BSC’68 in het verre Benthuizen iets aan proberen te doen?

Cricket verslagen Overzicht