Een echte finale met alles erop en eraan
De inzet was duidelijk: zowel HBS als HCC hadden een topseizoen gedraaid met slechts 1 verliespartij. Niets minder dan de titel U9 stond op het spel.
We hadden superinvaller Imme weer ingeschakeld omdat zij in de thuiswedstrijd zo goed tegen HCC had gespeeld. Als captain won ze de toss zodat we konden gaan fielden. Omdat wij met zn achten waren stelde HCC voor om er een lekker lange wedstrijd van te maken met maar liefst 16 overs. Wij houden van cricket, dus dat wilden we wel.
Weer een droomstart zoals we gewend zijn. Een wicket op Elmars 2e bal in de eerste over en een hele zuinige over van Lau daaropvolgend. Daarna kwam HCC langzaam in de wedstrijd en begonnen ze wat makkelijker te scoren. Gelukkig pakte Imme nog een wicket en pakte we nog een goede Run Out, zodat we er goed voor stonden toen hun eerste paar klaar was. Daarna kwam echt batting geweld van HCC. Hun runrate scoot omhoog en we slaagden er in de rest van hun innings nog maar in om 1 Run Out te produceren. HCC maakte totaal 107 runs. Zoveel runs hadden we het hele seizoen nog niet tegen gehad, maar toch zeker geen totaal dat onhaalbaar leek.
Als je 107 runs moet maken in 16 overs, betekent dat ongeveer 7 per over. Moet kunnen.
Intussen hadden een bondsoffical zich gemeld en 10 officiele gouden en zilveren KNCB medailles lagen klaar op de wedstrijdtafel.
Onze beurt: Luke en Antoine gingen openen en kregen de sterkste bowlers van HCC tegeover zich. In de eerste 3 overs werd er geen enkele wide gebowled en kregen wij de ballen maar moeilijk weg. Pas in de vierde over kregen we wat free hits, maar we waren ook al twee keer uit gegaan. Na 4 overs 13 runs. Toen kwamen Lau en Abe naar het midden en ze maakten er een wedstrijd van. Er werd gevochten voor iedere run en na 8 overs hadden we er 44. Ons tempo was dus nog steeds te laag maar we kwamen in de buurt. De tweede helft van onze innings zou dus minimaal 63 runs in 8 overs op moeten leveren. Kan nog.
Matthijs en Max aan de beurt. Weer zeer gedisciplineerde bowlers tegenover zich, maar ze pakken iedere run die er is en gaan niet uit. 61 runs na 12 overs. Minimaal 46 runs nodig in de laatste 4 overs en waarschijnlijk meer omdat HCC veel minder wides bowlt dan wij. Kan het nog?
Aan Imme en Elmar de taak in de laatste 4 overs. De eerste over is voor HCC, want wij maken er maar 5. Er is vuurwerk nodig en Elmar begrijpt dat: hij slaat hard en hoog recht vooruit richting de boundary. Helaas staat er een fielder van HCC te wachten en hij pakt een spectaculaire vang terwijl wij hoopten op een zesje. Een beslissend moment, de wedstrijd glijdt langzaam weg. De laatste overs maken we nog wat runs, maar bij lange na niet genoeg. HCC de terechte en verdiende winnaar.
Nederlandse cricketlegende van het Nederlands elftal en HCC Peter Entrop heeft mooie woorden voor beide teams en reikt aan ons de zilveren en aan HCC de gouden medailles uit.
Natuurlijk is iedereen een beetje teleurgesteld, maar we kunnen toch terugkijken op een mooi seizoen waarin iedereen wickets gebowled heeft, viertjes heeft geslagen en een veel betere cricketer is geworden. De coaching van Reece heeft ervoor gezorgd dat we in bijna alle wedstrijden ons beste cricket hebben kunnen laten zien. Vandaag misschien niet al moeten de daar ook de tegenstanders credits voor geven. Ik heb er van genoten in ieder geval.