Ideaal waren de omstandigheden niet, deze zaterdag in september. Bij het soms tropische weer van de afgelopen weken horen eigenlijk ook moessonregens, en die vielen uitgerekend tijdens de warming-up en het begin van de wedstrijd. Maar gelukkig lagen alle bruine kurken kunstgrasbolletjes die de afgelopen dagen op drift waren geraakt weer op hun plaats. En daarom kon er op veld 1 gewoon worden afgetrapt.

In de eerste minuten van de wedstrijd pakte Sparta voorzichtig het initiatief. Maar dat was eigenlijk meteen weer voorbij toen onze coach Marco met een paar gerichte aanwijzingen alle HBS’ers organisatorisch op de goede plaats zette. Vanaf dat moment namen Joppe en Sidney het middenveld in handen en waren onze helden duidelijk de bovenliggende partij. Binnen tien minuten leidde dat al tot een werkelijk schitterende openingstreffer.

Om dat doelpunt maximaal recht te doen, moet ik eigenlijk de complete opbouw beschrijven, dus daar gaan we dan. De aanval begon met keeper Tieme, die de bal rechts meegaf aan Stef. Die gaf een passje door de lucht aan Sidney. Laatstgenoemde moest springen om de bal rond de middenlijn met buitenkant voet door te kunnen spelen op rechtsbuiten Fares, Maar technisch begaafd als ‘Sid’ is, was dat geen enkel probleem.

Sidney sloot vervolgens ook nog eens goed aan, zodat hij diep op de vijandelijke helft weer aanspeelbaar was voor Fares. Hij dribbelde naar binnen, richting het strafschopgebied van Sparta. Via Ruben en Bo ging het vervolgens in de kleine ruimte naar Noi, die de bal randje 16 meter knap vrijmaakte. Het snoeiharde schot dat onze spits vervolgens losliet was zo mogelijk nog fraaier. Op het natte veld ging die met een stuitje over de hand van de keeper in de uiterste hoek: 1-0!

Een ‘teamgoal’ van zeldzaam hoog niveau die misschien niet helemaal vergelijkbaar was met de formidabele tweede treffer in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Forum Sport. Maar dichtbij kwam ie wel!

Jammer was dat onze helden na die terechte voorsprong een beetje begonnen terug te lopen. Al was de grootste kans ook in die fase voor HBS. Mano passeerde centraal achterin een tegenstander alsof hij er niet stond, dribbelde in hoog tempo richting middenlijn en gaf een perfecte dieptebal op Ruben en Fares, die beiden vrij stonden. Ruben nam de bal mee, dribbelde om de keeper heen en scoorde, maar deze goal werd afgevlagt. Opnieuw (zie ook het verslag van vorige week) totaal ten onrechte, zoals de beelden op HBS TV bewijzen.

Wat stelde Sparta daar tegenover? Vooral veel strijd en hoge ballen door ons centrum, waar Mano en Lorenzo wel raad mee wisten. Aan de zijkanten kwamen Stef en de eveneens uitstekend spelende Loek telkens weer voor hun man. De enige echte grote kans die de Rotterdammers kregen, kwam vanuit een slippertje bij ons achterin.

Tot vijf minuten voor rust, toen Sparta een vrije trap moest nemen, Tieme de bal niet vast kon krijgen en een aanvaller daardoor na de stuit kon inkoppen. De Spartaan stond bij de vrije trap inderdaad buitenspel (ook dat is op HBS TV terug te kijken), maar toch: daar kwamen we even goed weg.

In de tweede helft, waarin ook de zon zich zowaar af en toe liet zien, stelde HBS alsnog snel orde op zaken. En tot tweemaal toe was het ‘Man of the Match’ Lorenzo, die achterin überhaupt een prima wedstrijd speelde, die de trekker overhaalde.

Eerst was er een corner van Fares die Bo bij de eerste paal springend probeerde in te schieten. Dat lukte niet meteen; wel bereikte hij Lorenzo bij de tweede paal, die de bal heel knap in de verre hoek knikte: 2-0!
En alsof dat nog niet genoeg was, legde Lorenzo anderhalve minuut later alweer de volgende binnen, dit keer op aangeven van Ruben uit een vrije trap. De keeper bleef op zijn lijn staan en dat gaf ‘Lor’ de gelegenheid om keihard raak te koppen: 3-0!

Een luxepositie, al verviel HBS daarna qua gedrag wel weer in oude fouten, wat een aantal onnodige kaarten opleverde. Met tien man en met de invallers Amin, Guus, Max en Levi, kwam de overwinning desondanks geen moment meer in gevaar. Ook omdat Tieme nog een aantal uitstekende reddingen verrichte en de paal daarbij een keer hielp.

Bij vlagen was er ook nog wat ‘gallery play’ te bewonderen, zoals die keer dat Sidney zich uit een kluwen wist te werken door iemand door zijn benen te spelen (iets wat Loek overigens in de eerste keer ook al een keer gelukt was).

Al met al een prima overwinning, die nieuwsgierig maakt naar het vervolg in deze 6de divisie B. Wie dat volgende week wil meemaken, moet zijn auto wel even goed voltanken of opladen: naar Kolping Boys in Alkmaar is het zo’n 75 kilometer rijden…