Charismatisch en humorvol, een verbinder die altijd een stap voor liep en groots speecher. Zo omschrijven dierbaren Adriaan de Buck, die woensdagmiddag op 57-jarige leeftijd overleed. 'Aadje' was voetballer, jeugdleider en bestuurder. Een club- en familieman.

Hij volgde in 2019 Jacco Visser op als algemeen voorzitter van HBS Craeyenhout. De Buck en het bestuur leidden de Haagse sportclub aan de Daal en Bergselaan door de moeilijke coronaperiode.

Adriaan de Buck (1965) werd in Leiden geboren, maar groeide op in Den Haag waar hij zijn jeugd voetballend doorbracht bij HBS en al op zijn zeventiende -op 8 september 1983- debuteerde in de hoofdmacht van de Kraaien. Hij kwam tot 78 competitiewedstrijden (met vijftien goals) en speelde voorts in het tweede en derde. In de jaren tachtig werd hij jeugdleider en vierde hij met het eerste het kampioenschap (1985) in de vierde klasse. De laatste jaren speelde hij bij de Klassieke Veteranen, waarmee hij in 2017 de titel behaalde.

De familie De Buck vertrok in 2001 naar Curaçao, verhuisde vervolgens naar het Twentse Boekelo en keerde in mei 2015 terug in Den Haag. HBS voelde meteen als een warm bad. ,,Alsof ik nooit ben weggeweest, zei hij", aldus Bernard van Dijk, zijn vriend, club- en teamgenoot.

In 2019 nam hij de voorzittershamer over van Jacco Visser. ,,Tijdens het feest voor ons 125-jarig bestaan in 2018 moest ik in de feestzaal een paar Kraaien interviewen, onder wie ook Aad. Hij was zo enthousiast dat hij blééf vertellen over de club. Ook toen ik al lang weer was vertrokken met de microfoon", zegt Ivar Noordenbos, medebestuurslid van HBS. ,,Aad was enorm charismatisch en intelligent, een verbinder die altijd een stap voor liep. Een ontzettend lieve man bovendien, altijd oprecht geïnteresseerd, hoe hoog de stress ook was. En ook toen hij ziek was. Met bovendien een geweldig gevoel voor humor. Een groot HBS’er."

Jacco Visser is de voorganger van Adriaan de Buck en volgt hem ook weer op als hij ziek werd. ,,Ontzettend knap hoe hij de club door die coronaperiode leidde. Met online ALV's, met bezuinigingen, het tijdelijk niet kunnen sporten en allerlei maatregelen die genomen moesten worden. Vergis je niet in de druk die daarbij komt kijken. Een club van 130 jaar en 2200 leden. Aad heeft dat ongetwijfeld ervaren, maar leek dat met de liefde voor HBS en trots weg te poetsen. Hij ging altijd op zoek naar consensus, was ongelooflijk zorgvuldig en kon magistraal spreken."

Aan het einde van de zomer van 2021 kreeg Adriaan de Buck pijn ‘ergens in onderbuik', zo vertelde hij in Craeyen Magazine. Op de ochtend van de presentatie van de biografie van HBS-clubicoon Harry Dénis, liep hij nog vijf kilometer hard. Maar twee dagen later bleek het mis en werd de familie De Buck met een vreselijke diagnose geconfronteerd: alvleesklierkanker. Adriaan legde het werk op zijn advocatenkantoor neer en droeg de hamer in september tijdelijk over aan Jacco Visser.

In februari van dit jaar gloorde er hoop als de tumor operatief uit zijn alvleesklier werd gehaald. Voorzichtig durfde De Buck naar de toekomst te kijken. ,,Eigenlijk dacht ik nooit zo veel na over de dood. Die gedachten stop je weg. Het gekke is dat ik door die eerste diagnose, dat moment van totale onzekerheid, een soort gevoel heb gekregen: alles wat ik nog krijg is meegenomen. Ik moet er beste van maken. Dat doe ik nu ook. Alles wat ik heb, omarm ik. Voor de rest zien we wel", zei hij in Craeyen Magazine.

Adriaan verstopte zich niet en was open over zijn ziekte. ,,Opeens sta je weer midden in de wereld. Komen mensen naar je toe. Zodra je daar doorheen bent, voelt dat als een warm bad. Ik neem een voorbeeld aan die geweldige Jan Rot. Wat een fantastische man was dat. Hij kon zo open praten over zijn ziekte. Zo probeerde ik het ook een beetje te doen. Kijk, van de een op de andere dag was ik er bij HBS gewoon niet meer. Als ik daar dan ingewikkeld of geheimzinnig over ga doen, vragen mensen: wat is er aan de hand? Dan ga je geen verstoppertje spelen."

Dit voorjaar kreeg Adriaan de Buck de ergste mededeling die je maar kunt krijgen van de doktoren: hij zal niet meer beter worden. Op 30 augustus nam hij op indrukwekkende wijze afscheid van HBS. Op de Algemene Ledenvergadering ontroerde én amuseerde hij de leden in een vol clubhuis met een gedenkwaardige speech. Adriaan verhaalde over zijn entree bij HBS, de AB-feesten en dat ene hockeymeisje, Margot op wie hij in 1981 verliefd werd en die hij 'nooit meer uit het oog zou verliezen'. Met Margot en hun drie kinderen Bram, Jolein en Jip vormde hij een hecht en warm gezin.

Op de ALV in augustus roemde Adriaan de Buck HBS als 'de mooiste club van Nederland'. ,,Met voetbal, hockey en cricket een perfecte dans. Jullie hebben goud in handen, vergeet dat nooit”, glunderde hij.
In zijn afscheidsspeech refereerde hij aan de meisjes en dames in de hockey-, cricket- en voetbalafdeling'. ,,Daarom stel ik hierbij officieel voor om de term 'forse ferme kerel' in ons clublied te vervangen door ‘forse ferme Kraai'.”
In het clubhuis klonk een daverend applaus, waarna Adriaan de Buck afsloot met de woorden: ,,Lieve HBS'ers, het is mooi geweest. We hebben een fantastische reis gemaakt. Ik dank jullie wel. Houdt Braef Stant!"

Het overlijden van Adriaan dompelt onze club in diepe rouw. Onze eerste gedachten zijn natuurlijk bij Margot, Bram, Jolein en Jip. Laten wij hen bijstaan in deze donkere tijd en hun de warmte bieden die onze club past. 

Wij hebben voor Adriaan een condoleanceregister geopend, waarin u een bericht voor de familie kunt achterlaten. 

Hieronder vindt u de algemene kennisgeving van het overlijden van Adriaan de Buck. 

We begrijpen heel goed dat veel van onze leden en andere betrokkenen Adriaan graag een laatste eer willen bewijzen. Maar omdat de ruimte in zowel het uitvaartcentrum als in ons clubgebouw beperkt is, zijn de uitvaart van Adriaan op 31 december en de aansluitende receptie op HBS alleen voor genodigden toegankelijk. We danken u hartelijk voor uw begrip. 

De uitvaart is vanaf 10:00 met een livestream te volgen via www.crematoriumhaagseduinen.nl/uitvaart-bijwonen . Wachtwoord: 526664