Orion, HBS en afscheid
Het seizoen 2021 – 2022 zit er op. Tweede plaats. Chapeau.
9 juni 2022. Afgelopen donderdag speelde HBS zijn eerste nacompetitiewedstrijd. Doel was het bereiken van de 3e divisie. Orion ligt in Nijmegen, waar de zon laag over het veld viel. Veel trouwe HBS aanhangers die ruim twee uur in de auto hadden gezeten. Er was veel en luidruchtig Orion publiek op een aan de tribune grenzend “bier” terras. Het geschreeuw, de opmerkingen en verwensingen raakten aan de rand van beschaving. Geestrijk was ’t niet.
Wat opviel was het kleine veld. De rand van het strafschopgebied grensde bijna aan de zijlijn. Spelers liepen elkaar in de weg. Wennen.
HBS stelde teleur. Of kwam dat door de verwachtingen die zo’n lange autorit oproept? Misschien werd er op meer gerekend na het dynamische, volwassen voetbal tegen Hoogeveen. Het ontbrak aan structuur, samenhang en inzet. Orion begon fel, scherp en speelde soms over de rand. Dat leverde echter HBS gele kaarten op. In de eerste helft kwam Orion op voorsprong. Wesley voorkwam in de 2e helft met een formidabele safe een 2e doelpunt tegen. Luca, enige invaller, maakte op het nippertje gelijk, 1-1.
12 juni 2022. Thuis tegen Orion speelde HBS vergelijkbaar. Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg, zei André Wetzel ooit. De ervaren krachten hadden geen weerwoord. Orion had nu de scheidsrechter niet mee en liep tegen gele kaarten en een rode kaart op. Ook de trainer verloor zijn reflectievermogen en kreeg geel voor voordrachten als: ‘ja hoor, ja hoor nu wel, hij wel, en net niet, net niet, nou dan, ga toch liggen, ga liggen, man, nee joh ga maar door, zo zo, tjeesis tjeesis, hé, hij doet t toch zelf joh, hé, ja, ja, dat krijg je ervan”. En dat in één ademtocht. (Ik stond even schuin achter de Orion dug out). De vierde official had op een moment genoeg van de voorstelling.
De wedstrijd eindigde in 0-0. Verlenging. Orion maakte twee goals, waarvan de 2e mooi uitgespeeld. Niels moet Depay maar een cursus “hoe schiet ik een penalty binnen” geven, want hij schoot weer raak (1-2). Daarna ging alles lang op Ian, die naar voren geschoven was. En ongelofelijk: hij kopte binnen. (2-2). Penalty’s? Nee, uiteindelijk maakte Orion het vlak voor tijd af met een fraaie voorzet en dito kopbal: 2-3. Einde.
Conclusie. Beide ploegen in deze samenstelling, met deze spelopvatting, schieten te kort voor de 3e divisie.
Wat volgt. Het was de laatste wedstrijd voor Bas Steffens. Hij vertrekt naar Forum Sport. Dank. HBS wordt volgend seizoen, zoals ieder niet Covid-seizoen, van nieuw extern bloed voorzien. Dat kan gevolgen hebben voor HBS-ers uit de selectie en voor talentvolle eigen jeugd. Dominique Broekhuizen (dank) volgt Marcel Koning naar Die Haghe, waar veel HBS-ers inmiddels een thuis hebben gevonden.
Ekrem Kahya en Marten Glotzbach (foto onderaan) nemen bij HBS het roer over. Hoop is gevestigd op meer visie met liefst saai, degelijk voetbal (in de voeten en zo) en minder opportunisme.
Ik heb de afgelopen 10 jaar 182 tekstjes over HBS 1 geschreven en zal dat volgend seizoen niet of zeer beperkt kunnen doen. Gelukkig zijn de tweets van D. Visee bijna poëzie en bestaan er de feitelijke verslagen van Haaglandenvoetbal.nl.
Dank aan Dave de Bruin, onze webmaster, die de verspreiding verzorgde.
En iets persoonlijker: dank aan mijn zoon Berend. Door hem ben ik die stukjes gaan schrijven, naar vele uitwedstrijden gereisd op voor mij onbekende plekken in ons land, ben ik lid van HBS geworden, heb ik prachtige, spannende (maar ook vreselijk slechte) wedstrijden gezien en ben ik principieel tegen betaald amateurvoetbal geworden.
Een mooie zomer toegewenst.
Maarten Kaster
Namens de Vrienden van HBS 1 willen we Maarten Kaster bedanken voor al zijn prachtige bijdrages aan de nieuwsbrieven. Ook willen wij alle Vrienden bedanken voor jullie steun het afgelopen seizoen. We hopen jullie na de zomer weer aan te treffen langs de lijnen.