De voortekenen voor een mooie wedstrijddag waren er al: een thuiswedstrijd om 10:20 is nu eenmaal populairder bij ouders en kinderen dan een uitwedstrijd in Rotterdam om 9 uur. Daarnaast had het de weergoden behaagd om tussen een al weken durend regen-armageddon, een mooie zaterdagmorgen met zon te plaatsen. En het werd ook een hele mooie ochtend.

De meisjes van M6E1 speelden een zeer goede wedstrijd, waarbij goed te zien was dat ze steeds beter op elkaar ingespeeld raken en een goed evenwicht vinden als team. Na de eerste helft stond de M6E1 al met 5-0 voor. Maar waar waren de meisjes toen de tweede helft op het punt van beginnen stond? We vonden ze een veld verderop, waar ze de achtervolging hadden ingezet op trainer Paul, van wie wordt gefluisterd dat hij ooit bij de Voice of Holland heeft gezongen en een gouden keel heeft, en die de meisjes beloofd had dat hij voor ze zou gaan zingen als ze in de wedstrijd tenminste drie blocktackles wisten te maken. Paul wist de verslaggever te melden dat hij tijdens de volgende training daadwerkelijk een lied ten gehore zal brengen. We wachten in spanning af! Ik heb mijn recorder alvast mee om dit te kunnen opnemen voor de komende generaties.

De wedstrijd eindigde in 7-0, nadat Cartouche in de tweede helft met een dametje extra mocht spelen teneinde de schrobbering niet in de dubbele cijfers te doen eindigen.

En wat zagen we zoal tijdens de wedstrijd?
Liese en Roos vormden een snel aanvalsduo dat elkaar goed wist te vinden in de eerste helft, en beiden wisten te scoren.
Jolie en Louise waren vintage Jolie en Louise, constant in beweging en in dienst van het team spelend, het spel verplaatsend en ballen winnend.
Kirsten speelde de tweede helft sterk als rechtsvoor en stoomde meerdere malen dreigend op.
Lauren stond lekker te stofzuigen op het middenveld en achterin, en pakte veel ballen af.
Liz maakte er een mooie show van in de verdediging, solide als altijd en ook met een paar spannende acties voor eigen doel die ze soeverein tot een goed einde bracht.
Lisa was gevaarlijk en snel in de aanval en pakte weer een doelpunt mee.
Allemaal oprecht heel goed gespeeld en elkaar aanvullend als team.
Hoewel ze dit vermoedelijk niet lezen, een compliment voor de tegenstander. Zij bleven de aanval zoeken en dat leidde uiteindelijk tot veel doelpunten van ons, want scoren was ditmaal makkelijker dan tegen een paar eerdere tegenstanders die met zijn zessen voor het eigen doel bivakkeerden. Ook een zeer vriendelijke en sportieve coach van Cartouche.

Deze week was het geheime wapen de ‘BOEM!’, luid uitgesproken door coach Joost wanneer er een schotkans was. Dit spoorde de meisjes aan tot direct schieten. En zo was er zelfs een indrukwekkende BOEM! BOEM! BOEM! BOEM! te horen toen de schoten van de meisjes achter elkaar op de uitstekende keepster van Cartouche ketsten. Het andere geheime wapen was ‘HUP!’, want dit is een geschiktere aanmoediging van zijlijn-ouder aan dochter dan ‘Dieper staan, bij de tweede paal!’. Ga ik in de oren knopen :-)

BOEM! Dat was het weer voor deze week…