M6E1 heeft een nieuwe vriend

Victoria M6E1 – Craeyenhout M6E1: 2-2

Waarin de meisjes een nieuwe vriend maken, weer geweldig spelen en onder verdachte omstandigheden geen loon naar werken ontvangen.


Vandaag waren de meisjes van M6E1 en hun trouwe ouders lekker vroeg uit de veren. Om kwart voor acht stonden we al op de parkeerplaats van HBS, om na enig gepuzzel over vervoerplekken met de auto’s naar Victoria in Rotterdam te vertrekken. Daar werden we heel netjes ontvangen door dames aan een wedstrijdtafel, die ons de weg wezen en een scheidsrechterfluitje kado gaven. Er was geen tijd meer voor een lange warming-up, maar de meisjes vermaakten zich goed door rond te rennen, in sommige gevallen heel trendy met een rietje achter hun oor bungelend. En zij maakten kennis met een grote knuffelbeer met Craeyenhout shirt, door de meisjes Flip gedoopt, die door Lauren was meegenomen en die als alles goed gaat het komend seizoen een rondreis langs de meisjes gaat maken en als mascotte de meisjes geluk mag gaan brengen. Vanwege zijn omvang mocht Flip niet in het doel, maar de nieuwe vriend van M6E1 nestelde zich prinsheerlijk in de dugout, vanwaar hij een geweldig uitzicht had op de wedstrijd.
En wat zag Flip vanuit zijn VIP dugout box plek?!? Hij zag wederom een puike pot van Kirsten, Liese, Roos, Lauren, Jolie, Lisa, Liz en Louise. Veel mooi overspelen tussen de meisjes en snel en gretig veldspel. Af en toe droomde de een of de ander even weg, het vroege tijdstip en enkele gebroken nachtrusten droegen daar aan bij. Doelpunten van (alsikhetgoedheb) Louise en Liese, waarvan één na een wonderschone combinatie. Een 2-1 voorsprong met veel overwicht. Een mooie aanval van Liese die op onverklaarbare maar heel knappe wijze op de lat (het is meer een zijflap, maar dat klinkt niet mooi) eindigde.

En toen kwam mijn grote droom uit en speelde ik een beslissende rol bij een hockeywedstrijd op hoog niveau. Maar wel als scheids en tsja…. niet bijdragend aan een overwinning onzerzijds. Aan de verre kant van het veld sloeg een Victoria ineens van flinke afstand een bal richting ons doel. De meisjes van Craeyenhout leken de bal expres ongemoeid te laten, kennelijk omdat deze van buiten de 10 meter lijn kwam en een doelpunt dan niet zou tellen. De bal rolde ongehinderd ons doel in en dat leidde tot gejuich bij de Victoria-speelsters, coach en ouderfans. En tot protesten bij de meisjes van Craeyenhout, want ‘die bal was van achter de lijn’. Ik had niet scherp gezien wie daar gelijk had, maar de scheids van de tegenpartij wist zeker dat het doelpunt telde, en ik besloot dit oordeel over te nemen omdat ik het zelf niet goed gezien had. 2-2 dus, een boze dochter die mij na de wedstrijd nog wel vijf keer vroeg wáárom ik dit niet-doelpunt nu had geteld en dat ik nooit meer mag scheidsen, en vooralsnog geen Craeyenhout-publieksprijs als scheidsrechter dan wel ouder van het jaar. Alles meewegend was dit vermoedelijk géén doelpunt en mijn oprechte excuses aan een ieder die zich tekort gedaan voelt nu alle verrichte inspanning karig beloond werd met een gelijkspel. Sorry meisjes en coaches! Dit verslag hoort eigenlijk gewoon over jullie alleen te gaan want jullie waren geweldig vandaag. Binnenkort krijgen jullie een welverdiend rondje van me.

Al is het niet de boeken in gegaan als een officiële overwinning, dan in ieder geval wél een morele overwinning. De coach van Victoria gaf ruiterlijk aan dat Craeyenhout het betere team was geweest en dat de meisjes zo goed samenspelen, en zonder valse bescheidenheid was dat zeker het geval. Flip de beer zat er in ieder geval niet mee, want die zat kort na de wedstrijd al prinsheerlijk op de bank in huize Colaris en genoot van een sportdrankje. Alsof hij een duidelijk signaal aan ons allen wilde geven: ‘Zie het van de zonnige kant!’

En dat doet iedereen vast ook, want het weer is heerlijk dit weekend.

Hockey Verslagen Overzicht