Over eerste klappen en daalders
De start van de U11 wedstrijd stond symbool voor de seizoenswissel die aanstaande is: voordat we konden beginnen moesten we eerst 47 voetbalgoals van het veld verwijderen. Iedereen hielp goed mee en binnen een mum van tijd was de voetbalchaos omgetoverd in een hemels cricketveld.
De afgelopen maanden hadden we ons goed vermaakt met indoorcricket en vanaf 1 april trainden we alweer buiten, maar dit is toch waar je het voor doet: schitterend weer, een zeer goed geprepareerde pitch en een echte cricketwedstrijd tegen onze goede vrienden van een paar 100 meter verderop, sterker nog de tegenstander stond bol van de klas- en schoolgenootjes.
Voor Fons, Idan, Carl en Cas was het de eerste wedstrijd buiten met de harde bal en Abe, Azzam, Elmar, George, Matthijs en Roelof waren de ervaren krachten in ons team. Na een gewonnen toss gingen we batten. Elmar en Matthijs begonnen en eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze de hele winter trainingsarbeid niet helemaal mee konden nemen naar deze eerste wedstrijd. Matthijs ging uit op de tweede en de vierde bal van de wedstrijd en Elmar kwam scorend niet helemaal los. De bekende Engelse cricketterm ‘noblesse oblige’ was niet helemaal van toepassing. Na deze eerste over ging het overigens beter, er werden eentjes en tweetjes gelopen en Matthijs sloeg nog een mooi viertje. Na 4 overs en 32-2 was de beurt aan Cas en Abe. Zij verdedigden hun wicket goed en liepen een run waar dat kon. Cas sloeg zelfs nog een viertje en beide heren bleven nog out. Na 8 over 53-2 dus dus samen 19 nuttige runs aan het totaal toegevoegd. Daarna kwamen twee debutanten op de mat: Carl en Idan. Op de eerste bal sloeg Idan gelijk de eerste run van z’n leven en een paar ballen later deed Carl dit ook. Het was een fase in de wedstrijd dat de wicketkeeper van Quick moeite had om de ballen vast te houden en hier werd goed op gerund door HBS. Na 12 overs 78-2 dus weer 25 runs erbij van deze heren. Toen was het de beurt aan Fons en Roelof. Fons pakte z’n eerste runs en Roelof sloeg nog een viertje en was met 13 individuele runs bijna topscorer van de dag. Fons kreeg nog een goede bal op zn wicket, maar als team waren we na 16 overs pas drie keer uit en dat is natuurlijk prima. Precies 100 runs hadden we toen Azzam en George aan hun beurt gingen beginnen. Het venijn zat hem bij ons in de staart, want Azzam en George sloegen de ballen alle kanten op en noteerden het hoogste partnership van 37. Azzam had er 14, George 12 en Quick was zo genereus om ook nog 11 extra’s te bowlen. Prima gedaan door beide heren!
137-3 dus en aangezien we 20 overs spelen is dat een gemiddelde van ongeveer 7 runs per over. Bij zo’n eerste wedstrijd weet je natuurlijk nog niet of een dergelijke score winnend kan zijn. Wat we natuurlijk wel wisten is dat wij goede bowlers hadden en een goede keeper en dat we Quick serieus zouden gaan testen. De teammanager van Quick was intussen naar de Jumbo geweest om voor iedereen ijsjes te kopen, waarvoor grote dank.
Elmar nam zelf de glimmende roze nieuwe bal en bowlde zo’n gigantische inswinger dat de bal zo’n beetje aan alles en iedereen voorbij vloog, keeper en fielders kansloos: een wide en een boundary, 6 runs voor Quick in 1 bal. Dan lijkt 7 runs per over ineens niet meer zoveel.
Gelukkig had Elmar de bal daarna beter onder controle en bowlde hij op de derde bal z’n Quick klasgenootje uit. Dan heb je in ieder geval iets om het over te hebben op school. Ook de andere batsman kreeg z’n bat niet tegen de bal en ook in de over van Azzam kon Quick de bal niet raken, een maiden over. Na twee overs had Quick er 8, allemaal extra’s, en ging Abe beginnen. Ook hij bowlde vanaf de eerste bal on target. De andere Quick opener hoorde z’n wicket omvallen bij de tweede bal en het duurde tot Abe’s vierde bal, de 16e van HBS, dat Quick z’n eerste run van het bat scoorde. Daarna was Cas aan de beurt en Quick slaagde er wel in om de eerste boundary te noteren, maar de bal erna had de batsman niet onder controle en ging omhoog. Een prima vang van Elmar was het gevolg en Quick was toen al drie keer uit. Daarna ging Roelof bowlen en ook hij hield Quick prima onder controle. Na 5 overs was Quick 30-3 en waren wij de bovenliggende partij. Carl was aan de beurt om te bowlen en had soms een beetje moeite om de bal op de pitch te houden, maar bowlde ook twee dots, waar de batsman niet op konden scoren. Daarna George en het was wel duidelijk dat hij enorme stappen had gemaakt na vorig seizoen. Alle ballen gingen keurig rechtdoor. In zijn over stond hij maar twee runs en toe en pakte een wicket gevangen door Azzam. Idan bowlde soms heel netjes en soms net niet. Toch wist geen Quicker hem weg te slaan. Ook Fons bowlde keurig en toen we allemaal 1 over hadden gebowld was wel duidelijk dat deze wedstrijd maar één kant op kon gaan. Quick kon ons scoringstempo absoluut niet bijbenen en één over later, Elmars tweede, was Quick al vijf wickets kwijt, want Elmar sloeg weer toe. Na 10 overs, precies halverwege, had Quick er 51 en was mijlenver verwijderd van onze 137.
De tweede helft de Quick innings bowlden we zelfs nog beter. Cas bowlde nog een wicket, Azzam pakte nog een vang op bowlen van Roelof en Idan pakte het eerste wicket uit z’n carrière. Het laatste battingpaar van Quick bevatte één bekende uit de Dutch Lions U11 en hierdoor extra gemotiveerd liet Elmar een over los, die Engelse cricketers ‘hostile pace bowling’ zouden noemen. De Quickers werden behoorlijk geraakt, waren meer bezig met het redden van lijf en leden en durfden eigenlijk niet meer aan het levende wicket te staan. 6 dots op rij en een paar blauwe plekken tot gevolg. Matthijs stond als een leeuw te keepen en had alles, ten koste van zelf ook een blauwe plek. In de hele Quick innings vielen maar drie byes te noteren. Heel goed gekeept, want onze fast bowlers kwamen behoorlijk snel door en de ballen van Azzam zijn sowieso onnavolgbaar. Ter vergelijk: Quick had er meer dan 20 weg gegeven. Door goed te keepen kun je dus ook echt een verschil maken.
Nadat Quick in hun eerste helft 51 runs had gemaakt, kwamen ze in de tweede 10 overs niet verder dan 44. Het Quick totaal was dus 95-9 en het verschil met ons best groot.
Als ik de grote HBS 1 journalist mag citeren: een regelmatige overwinning voor HBS. Nu al weer zin in volgende week.