Alcides - HBS 0-3
Was de reis naar Meppel, naar sportpark Ezinge, alwaar Alcides is gehuisvest, de moeite waard? Ik weet ’t niet. Het spel van HBS was nog niet om over naar huis te schrijven, begreep ik. Alcides begon ongeslagen aan de wedstrijd, maar moest de punten deze keer aan een beter HBS laten.
HBS was veelal op de helft van Alcides te vinden en bepaalde de wedstrijd. Gezegd moet worden dat het spel van Alcides wel beperkt oogde en HBS, zoals Hans Kulk stelt in zijn Haaglandenvoetbal verslag stelt, te veel kansen miste.
David Kappel had na een paar minuten de mogelijkheid tot 0-1 maar raakte de paal. Er volgden kansen voor Leroy Klootwijk en Tjeerd. Uiteindelijk bracht Matthijs Harthoorn verlossing. Daarna diende zich een zee van mogelijkheden aan. Echter zonder dat de bal het net raakte. 0-1. Rust.
Het is bekend: 0-1 is een doodenge stand. Eén rare onverwachte counter die toevallig vlak voor de voeten van de struikelende spits valt die de bal nog net met de wreef van zijn slepende been weet te raken en het is 1-1. En verdomd. Alcides raakte de paal. Gelukkig.
Pas na een half uur in de 2e helft gebeurde het. Mostava Frederik werd binnen de 16 gevloerd. Een koele Niels van Pelt nam de penalty zoals hij dat dinsdagavond tegen Voorschoten deed. Hij nam zijn aanloop en wachtte in die aanloop die ene honderdste seconde in de verwachting dat de keeper naar een hoek zou hellen. En ja hoor: 0-2. Ian Baggerman tenslotte rondde met zijn hoofd de middag af: 0-3.
En ineens staat HBS 3e in de ranglijst. Met TOGB als 2e (9 punten uit 4 wedstrijden) en Hoogeveen als lijstaanvoerder (12 uit 4). Er zijn 4 ploegen die één wedstrijd minder hebben gespeeld. Dat wel. En de competitie is jong. Maar toch.
Zondag aanstaande komt TOGB naar Craeyenhout. TOGB versloeg dit weekend TAC 90. Maar als HBS voorin scherp is, wordt het lastig, ook voor TOGB. Het wordt mooi weer. Buitenbar is open. Ach, wat moet een mens op zo’n zondagmiddag anders?
Foto: Daan Prest