Remise in druilerig Spijkenisse bezorgt JO17-1 tweede plaats
Blue Monday, de officieel somberste dag van het jaar, is altijd in januari. Maar in Spijkenisse was het nu Blue Saturday, en die valt kennelijk in december. Het decor van de laatste wedstrijd van dit seizoen was niet het meest inspirerende, en dat is nog voorzichtig uitgedrukt. Het regende onophoudelijk, en gecombineerd met een stevige wind zorgde dat voor een ronduit grauwe sfeer.
Gelukkig hadden onze helden nog echt iets om voor te spelen: de eervolle tweede plaats in een divisie waarin de afgelopen maanden Jodan Boys ontegenzeggelijk de beste was. Bo was uitgeleend aan de JO18-1 en Lorenzo nog geblesseerd, maar voor de rest was iedereen weer aanwezig. Inclusief Sidney en Stef, die hun korte schorsingen er op hadden zitten.
De eerste helft leverde dat meer dan behoorlijk voetbal op, het beste denk ik in geruime tijd. HBS had bijna voortdurend de bal en deed daar hele aardige dingen mee, voortgestuwd door een defensie met de opnieuw uitstekend verdedigende Amin in het centrum naast Mano en de backs Guus en Yuri, die veelvuldig op de helft van de tegenstander waren te vinden. HBS wist sowieso veel ruimte te vinden op de vleugels, waar ook Max en Fares voortdurend gaatjes in de verdediging zochten.
Dat leverde onder andere een kans op voor Ruben, die de bal over de keeper liftte, maar moest toezien hoe een terug sprintende verdediger op de doellijn nog redding kon brengen. Ook Noi kwam dicht bij een doelpunt, maar er was uiteindelijk een door Max afgedwongen hoekschop voor nodig om de JO17-1 op de welverdiende voorsprong te zetten.
Die corner werd genomen door Joppe, die teruglegde op Ruben, die op zijn beurt de bal hard voor het goal langs slingerde. Daar stond Mano klaar om in te tikken: 0-1! Een razendknappe hoekschopvariant die vooraf onder leiding van de coaches Marco en Julian leek bedacht in het HBS-lab; je kunt je nauwelijks voorstellen dat dit trio het allemaal improviseerde.
Spijkenisse had de grootst mogelijke moeite om hier iets tegenover te zetten. De thuisploeg had de stevige wind mee, maar op het toch al natte kunstgras zorgde dat vooral voor problemen. Uittrappen voor de keeper bijvoorbeeld schoten zo hard door, dat Tieme helemaal aan de andere kant van het veld de bal steeds eenvoudig op kon rapen.
Dat de ruststand desondanks 2-1 was, had niet zozeer met de prestaties van Spijkenisse te maken, als wel met een paar ongelukkige momenten bij HBS achterin.
En dus was het nodig om na de pauze, met onder anderen Levi in de ploeg, hard aan de benodigde come-back te gaan werken. Dat lukte heel aardig in de zin dat we zo mogelijk nog meer balbezit hadden dan in de eerste helft. Spijkenisse wist in de tweede veertig minuten nog welgeteld één keer gevaarlijk te worden, en op dat moment stond Tieme gelukkig op zijn plaats. Voor de rest was het HBS wat de klok sloeg.
Probleem was alleen dat er aanvankelijk heel weinig kansen voortvloeiden uit dat overwicht. Omdat Spijkenisse een handbalverdediging optrok en de ene harde tackle met de benen vooruit op de andere liet volgen, was het vrijwel onmogelijk ruimte te vinden.
HBS kreeg een sloot aan hoekschoppen, maar omdat de wind alleen maar verder aantrok, was het niet makkelijk om daar iets mee te forceren. Of de bal kwam niet verder dan een verdediger bij de eerste paal, of hij woei juist ver over het doel heen en vervolgens achter.
De zaak veranderde pas tien minuten voor tijd, eigenlijk vanaf het moment dat Mano een kopkans kreeg, de eerste echt grote van de tweede helft. Loek schoot van afstand, Stef deed dat ook met heel veel kracht, Ruben werd eveneens gevaarlijk, maar die ballen wist de keeper nog te pakken. Hij was echter volstrekt kansloos toen Noi met links uithaalde en de bal van richting werd veranderd: 2-2!
In de weinige minuten die resteerden, probeerde HBS ook nog de winnende af te dwingen, maar helaas kwam die er niet. Daarna was het afwachten wat met name Kolping Boys thuis tegen Jodan Boys zou doen. Omdat de kampioen ook in Alkmaar won (de enige nederlaag dit najaar was overigens in Spijkenisse), kon HBS inderdaad de tweede plek binnenslepen. Met 2 punten voorsprong op de concurrentie, maar ver achter de kampioenen uit Gouda.
Kan dat nog beter na de winterstop? Dat zou je wel zeggen. Als het tenminste lukt om iets minder kaarten en de bijbehorende schorsingen te pakken, als we iets minder onnodige doelpunten incasseren, kortom: als we nog iets volwassener gaan spelen. Het benodigde talent is er, dus we zijn weer benieuwd wat daar uitkomt! Hele fijne feestdagen alvast!!