JO17-1 repareert de schade tegen Oranje Wit
Terwijl de bomen rond Sportpark Creayenhout begonnen te verkleuren, mocht de JO17-1 het op veld 1 opnemen tegen een club die zichzelf Oranje Wit noemt en die naam ook helemaal waarmaakt in zijn tenue. Tot nu toe geen hoogvlieger in onze divisie, en toch stonden onze helden binnen tien minuten met 0-2 achter.
Dat betekende dat er opnieuw een inhaalrace nodig was, net als in de laatste competitiewedstrijd uit tegen Jodan Boys. Waar HBS toen uiteindelijk verloor, lukte het deze keer gelukkig om de zaak compleet om te draaien: onze helden wonnen met 3-2. Dankzij drie goals van bijzonder hoge kwaliteit, maar daarover later meer.
Dat de wedstrijd een beetje rommelig begon, had ongetwijfeld onder meer te maken met de afwezigheid van ons complete centrum. Lorenzo en Mano waren beiden geblesseerd en daardoor moest er danig worden geïmproviseerd achterin. In het begin was dat even wennen, maar nadat coach Marco wat omzettingen had gedaan, ging het steeds beter lopen. Met Sidney op rechts, Yuri en de teruggekeerde Stef als centrale verdedigers, Guus op links en Lars en Joppe vlak daarvoor kreeg HBS weer grip op de wedstrijd en kon de schade stap voor stap worden gerepareerd.
De ‘aansluitingstreffer’ kwam uit een van die legendarische vrije trappen van Ruben. Een eerdere poging was net over gegaan. Maar toen onze nummer 8 voor de tweede maal mocht aanleggen, ging de bal schitterend in de bovenhoek: 1-2!
Het doelpunt daarna was zo mogelijk nog mooier en dan vooral de aanloop er naartoe. De ongrijpbare Ruben dribbelde vlak voor rust vanaf de rechterzijlijn naar binnen en speelde Noi aan op de rand van het strafschopgebied. Onze spits gaf een schitterend hakje naar achteren op de doorlopende Ruben, die opzichtig onderuit werd gehaald door een verdediger. Een zuivere penalty, die door Noi weer perfect werd ingeschoten: 2-2!
En dan te bedenken dat HBS bij de pauze ook op 4-2 voor had kunnen staan. Want een andere levensgrote kans uit een combinatie tussen Ruben en Noi leverde dan weer géén doelpunt op. En Fares dook alleen op voor de keeper, alleen wist die nog net een teen tegen diens inzet te krijgen.
Deze stand leverde natuurlijk nog wel het nodige werk op voor de tweede helft, want nieuw puntverlies konden we ons niet veroorloven. HBS ging op zoek naar de winnende treffer, maar deed dat geduldig. En dat was ook verstandig, want de tegenstander uit Dordrecht bleef zelf ook proberen via snelle uitbraken de wedstrijd naar zich toe te trekken.
Dankzij de videoverslaggeving van Max’ vader Wim zijn de belangrijkste pogingen om op 3-2 te komen goed vastgelegd. Zo was er die hoekschop die Amin bij de tweede paal koppend teruglegde op Stef. Diens schot ging echter ruim over.
Een nieuwe corner kort daarna verliep grotendeels volgens hetzelfde recept. Alleen kwam de bal deze keer via Guus en Stef bij Amin terecht. Die schoot keihard op de paal links van de keeper. Weer geen goal!
Totdat een voorzet van Ruben werd weggekopt en Bo de bal een paar meter van de 16 meter oppikte. Hij passeerde zijn tegenstander met een lichaamsschijnbeweging en stormde het strafschopgebied binnen. De hoek was niet makkelijk, maar de keeper liet zich verrassen in de korte hoek: 3-2!! Eindelijk!!
In het restant van de wedstrijd, met Loek, Max en Levi als uitstekende invallers, werd het een paar keer nog best wel spannend voor ons eigen doel, maar gelukkig hoefde Tieme verder geen tegendoelpunten meer toe te staan. Volgende week gaan we naar een oude bekende: HVV!