Daar was dan een van de hoogtepunten van het jaar, het Gouden Ei toernooi van Craeyenhout!
Er was veel regen voorspeld, gelukkig liet deze ongenode gast het toernooi links liggen. Zou het team er wel in slagen om de zon te doen doorbreken, door in het laatste jaar dat ze konden deelnemen het ei te veroveren en verorberen?

De Gouden Ei wedstrijden duren maar 20 minuten, dus het is zaak om snel toe te slaan als je er een wil winnen. De eerste twee wedstrijden leken op papier het makkelijkst, dus die zouden beiden gewonnen moeten worden om een kans te maken op het felbegeerde chocolade-ei.
Dat gebeurde niet, ondanks dat de D2 met name in de tweede wedstrijd een paar mooie kansen kreeg om de score te openen. Daarna volgde een wedstrijd tegen een van de twee favorieten, HDM D3. Craeyenhout werd vastgezet in het eigen doelgebied en had haast niets te vertellen. Verdedigsters Liz en Dirkje maakten zich geen zorgen, die deden in het heetst van de strijd samen een gezellig dansje in het doelgebied. Dat zie je na de F-jes nog maar weinig, het stemde in ieder geval vrolijk. Op miraculeuze wijze eindigde deze wedstrijd in 0-0, dus het was duidelijk een magisch doelverdedigingsdansje.

Zo verdiende de D2 een nieuwe naam: de Onbreekbaren. Want niemand wist te scoren tegen de gevreesde geweldenaars van de D2. Hoe verzorgd het spel er vandaag uitzag en het percentage geslaagde passes ben ik even vergeten, maar dat moet fantastisch zijn geweest. Ging de D2 het toernooi ongeslagen eindigen? Dat zou mooi zijn, maar helaas vergaten Liz en Dirkje hun magische doelverdedigingsdansje te doen, en daar profiteerde Westland D2 direct geslepen van door de bal drie keer bij ons binnen te slaan.

En zo eindigde deze saga zonder ei, maar wel blij.