JO16-1 wint in Spijkenisse met uiterst volwassen voetbal

In het weekend waarin in het zweterig warme Qatar het WK voetbal begon, was in Nederland juist de kou ingetreden. Er blies op deze grijze novemberdag een waar poolwindje over veld 2 van de vv Spijkenisse. Het was bibberen voor de bezoekers langs de kant, maar ook voor coach Arthur en de spelers op de bank.

Gelukkig zorgde het spel van onze helden voor de broodnodige warmte. Na een indrukwekkende minuut stilte voor de overleden verzetsheld en HBS-erevoorzitter Rudi Hemmes, begon de JO16-1 aan zijn beste eerste helft van dit seizoen. Net als een week of drie geleden tegen Westlandia, speelden de kraaien die eerste 40 minuten vooral extreem volwassen. De verdediging gaf niet of nauwelijks iets weg en iedere speler op het veld wist precies wat hij moest doen. Dat is denk ik een compliment voor Arthur, die het vandaag in zijn eentje moest doen, zonder zijn assistenten.

Verschil met de uitwedstrijd tegen Westlandia was dat HBS deze keer de goede prestatie wist door te trekken naar het einde van de wedstrijd. Onze helden wonnen met 0-2 en sleepten daarbij drie uiterst belangrijke punten binnen.

Eén van de uitblinkers was de van een blessure teruggekeerde Lancine, die niet alleen telkens weer voor zijn man kwam, maar de veroverde ballen ook steevast naar de goede kleur speelde. Samen met Lorenzo vormt hij feitelijk het ideale centrum: een linksbeen en een rechtsbeen naast elkaar. Beiden zijn fysiek sterk, echte voetballers als het kan en tamelijk stevig als het moet.

Op de flanken waren Guus en Yuri eveneens messcherp aan het verdedigen, en bovendien heel precies aan de bal. ‘Op 6’ liep Job werkelijk alle gaatjes dicht, ik denk niet dat hij ooit zoveel meters heeft afgelegd in een wedstrijd. En die enkele keer dat een spits van de thuisclub achter onze verdediging wist te kruipen, was Day telkens attent. Indrukwekkend hoe hij als speler van de 15-1 onze langdurig uitgeschakelde keeper Tieme weet te vervangen.

Dankzij dit ondoordringbare defensieve blok kwamen de meer aanvallend ingestelde spelers in de eerste helft volop aan voetballen toe. Absoluut hoogtepunt was een situatie waarin Massine zich met een ‘Zidane’ tussen twee man wist vrij te spelen. Zoals een van de vaders aan de zijlijn zei: ‘Als ik dit ooit had geprobeerd, was ik in een revalidatiekliniek terecht gekomen’.

Maar voetbal draait natuurlijk in de eerste plaats om doelpunten en gelukkig kwamen die er ook al vrij snel. Een afspeelfout van Spijkenisse op eigen helft zorgde ervoor dat Massine de gretige Bo aan kon spelen. Alleen voor het doel stiftte die de bal vol overtuiging over de keeper: 0-1!

Even later weer zo'n dodelijk effectieve aanval van HBS. Via Noi en Csanad kwam de bal bij Nino terecht, die deze wedstrijd voor het eerst dit seizoen in een offensieve rol op rechts speelde. Nino schoot de bal onhoudbaar in de uiterste hoek. Een plaatje van een doelpunt; des te spijtiger dat de grensrechter zijn vlag omhoog stak. Daardoor gingen onze helden met een voorsprong van ‘slechts’ één goal de rust in.

In de tweede helft ging het aanvankelijk moeilijker. Spijkenisse ontwikkelde meer druk op ons doel, zonder dat dit overigens tot grote kansen leidde, want onze verdediging stond ook met Sidney op de plaats van Guus als het spreekwoordelijke huis. Sid was simpelweg veel sneller dan zijn tegenstander, bleek telkens weer, en dan win je al snel je duels.

De enige ballen waarmee de thuisploeg enig gevaar wist te stichten, bestonden uit een serie vrije trappen van de rand van onze 16 meter. Day moest een paar keer gestrekt naar de hoek, maar ook dat deed hij weer volstrekt foutloos. De grootste mogelijkheid was ook in deze periode juist voor HBS: Noi schoot in kansrijke positie hard voorlangs.

Gelukkig begon HBS tegen het einde van de wedstrijd, met inmiddels Rojan en Daan van S in de ploeg, ook weer steeds meer op de helft van Spijkenisse te spelen. Waar onze aanvallers aanvankelijk moeite hadden om de bal vast te houden, ging dat geleidelijk steeds beter.
Domper was alleen dat Daan kort na zijn terugkeer na langdurig blessureleed opnieuw hinkend het veld uit moest. Arthur liet daarbij zien hoe multifunctioneel hij is: ook als verzorger ziet het er allemaal bijzonder professioneel uit.

In de laatste minuten beloonden onze helden zichzelf definitief door de 0-2 in het netje te leggen. Doelpuntenmaker was opnieuw Bo, die eerst links langs zijn tegenstander leek te willen, vervolgens van richting veranderde door met de buitenkant van zijn schoen de bal naar rechts te kappen, en oog in oog met de keeper opnieuw uiterst effectief bleek. Dit was wat je noemt counteren voor gevorderden; werkelijk maximaal gebruik maken van de ruimte die ontstond door de poging tot een slotoffensief van Spijkenisse.
Komende woensdagavond de thuiswedstrijd tegen Westlandia, hopelijk in iets minder frisse omstandigheden. Kom svp allemaal kijken, dit team is het waard!!

Voetbal Verslagen Overzicht