De D3 verslaat de indianen


Victoria D3 – Craeyenhout D3: 0-5
Craeyenhout D3 AKA Flashback vs indianen, flintstones etc @ Brasschaat, 1-0, 5-0, 8-0, 1-1, 3-0

Wat een week!
Donderdag deed een groot deel van het team mee met de shootout cup en wist Lara zich te kronen tot strafbal kampioen van de D-lijn van Craeyenhout. Gefeliciteerd Lara!

Het weekend begon en eindigde met een knal.
Zaterdagochtend vroeg vertrokken we naar Victoria in Rotterdam… maar we bleken één auto tekort te komen. Geweldig dat moeder Miriam als reddende engel kwam aanrijden met een extra auto... die prompt op de parkeerplaats van HBS werd aangereden door een onhandig parkerende auto. Dit had iets mooiers verdiend…

Op weg naar Victoria dan maar, de nieuwe nummer twee van de stand, maar er is elke week weer een nieuwe nummer twee ver onder de D3 die al kampioen is. De thuiswedstrijd hadden we met 4-1 gewonnen, maar de tegenstander had destijds grote sterke meiden, die in het laatste kwart de overhand hadden. En de D3 zou de opstelling door elkaar husselen, dus het kon mogelijk een spannende wedstrijd gaan worden. Het werd echter een totale walk-over. Lieke Panis is een uitstekend speelster. Ze wil eigenlijk alleen maar verdedigen en liever niet in de aanval want dat denkt ze niet te kunnen. Deze Lieke Panis stond voor de verandering in de aanval en scoorde direct een hattrick. Met een doelpunt van Evie daartussen stond het bij rust al 0-4. Ook in een fantasieopstelling konden alle meisjes van de D3 prima uit de voeten, veelzijdig en technisch goed als ze zijn. Uiteindelijk bracht Eleonore de eindstand op 0-5.

Het zegt wel wat over de totale overheersing van de D3 in deze poule. De D3 staat met nog één wedstrijd te gaan op 25 punten, daarop volgen Derby D2 en Victoria D3 met 12 punten en Forcial D1 en Voorne D1 met 11 punten, terwijl onze tegenstander Leonidas D5 van volgende week het bal sluit op 7 punten.

En toen volgde misschien wel het hoogtepunt van het seizoen… het internationale tornooi in Brasschaat, de villawijk van Antwerpen. Met op de eerste dag zeven vaders en het volledige team van veertien meisjes, een gezellig combo dat intrek nam in een brandschone en klinische jeugdherberg in hartje Antwerpen. De door de reisleiding aangekondigde stadswandeling bleek een kilometers lange tocht, door een tunnel onder de Schelde door en door de rafelranden van Antwerpen naar een bowlingbaan, alwaar vaders en dochters hun niet geringe bowlingkunsten vertoonden. De meisjes met reling zodat de bal niet in de greppel terecht kon komen. De vaders zonder reling, al was een reling geen slecht idee geweest voor sómmige vaders… daarna bier voor de vaders, fris voor de dochters en een gezonde salade… of was het hamburger met friet? Voor een ieder.

De avond brak aan, de dochters gingen braaf naar bed, meteen slapen en de vaders gingen tevreden beneden de Champions League finale kijken. En even later kwamen alle meisjes gezellig naar beneden om mee te kijken. Na een half uur vertrokken de meisjes weer naar boven om zoet te gaan slapen, en keken de heren vaders weer verder. Om 12 uur ging een vader naar boven, legde zijn oor tegen de deur van de kamers en hoorde gezellig gepraat. *KLOP KLOP* *Deur open* ‘Ja?’ ‘Dames, jullie hebben het heel gezellig, maar nu is het écht tijd om te gaan slapen, morgen het tornooi’. Dus nu gaan slapen, welterusten.’ ‘Ja goed.’ En gerustgesteld liep de vader weer terug naar zijn drinkmaten.

Om half twee was de koek wel op voor de niet meer zo piepjonge vaders, en gingen zij naar de bedstee. De volgende ochtend claimden sommige dames dat zij tot half drie ’s nachts waren opgebleven… dat vertaalde zich de volgende morgen in pipse witte gezichten bij enkelen… maar aan veel dametjes was ook niets te zien, met name de drukkere dames waren even druk en blij als altijd, ondanks dat zij de verdacht werden van het langst opblijven van allemaal.

De club Brasschaat was prachtig! Je kreeg het idee dat er wel een paar centen in de club waren gestoken en het was allemaal mooi temidden van het groen. Jammer dat het weer had besloten om precies die dag alle plagen van Egypte over het tornooi uit te storten. Een wolkbreuk van epische proporties doorweekte de arme speelsters volkomen, net nu ze als team ‘Flashback’ de mooie fluorescerende jaren 70/80 outfits van Marieke droegen.

Niet getreurd, het draaide om het hockey. In de eerste ronde won Flashback (dit was dus de undercover naam van de D3) met 1-0 de wedstrijd van 25 minuten op een half veld van de Flintstones, die er prachtig uitzagen en een heuse Fred Flintstone in luipaardvel met knots als coach hadden. Dan twee wedstrijden tegen teams die totaal geen partij waren voor Flashback, het krachtsverschil was bijna sneu en deze partijen eindigden 5-0 respectievelijk 8-0. Mooiste opsteker was dat vaste keepster Estelle deze wedstrijden als spits speelde en wist te scoren.

De laatste poulewedstrijd speelden we tegen een troep indiaantjes met poncho en een veer op hun hoofd. Deze indiaantjes zagen er fysiek niet imposant uit, er werd zelfs besmuikt gesproken van ‘kleuters’. Nochtans waren dit wel Vlaamse leeftijdsgenotes. Wie zijn strip- en filmklassiekers kent, weet dat het altijd oppassen is met indianen, en eenmaal op het veld bleken dit zeer felle en handige indianen te zijn, die zich niet lieten afbluffen. Na een 1-0 voorsprong, wisten de indianen uit een late strafcorner terug te komen op 1-1. En zo gingen we op weg naar een beslissende finale tegen diezelfde indianen. De fanschare inmiddels aangesterkt met een vader, een oom en meerdere moeders.

De coaches besloten voor de finale wijselijk om Flashback in een vertrouwde en niet een fantasie-opstelling te laten spelen, en zo wisten zij de taaie indianen eindelijk te verslaan met 3-0, met twee doelpunten van Lieke Jellema en een van Evie. Zo pakte Flashback de felbegeerde beker en poseerden zij triomfantelijk met de paarse dinosaurusmascotte van Brasschaat. Er werden net als bij het lentekampioenschap vorige week weer twee confettiknallers ontkurkt; en daarop sommeerde de tornooileiding de Ollanders de troep zelf op te ruimen, hetgeen geschiedde. We leerden tijdens de laatste wedstrijd dat dit het negende sterkste team van België was in de leeftijdsklasse.

Het geweldig gezellige tornooi werd afgesloten met een barbecue en daarna trokken ouders en meisjes weer terug naar Den Haag. Alwaar vader Micha’s auto om de hoek van de club geschampt werd door een auto van een oudere heer die meende de bocht extra ruim te nemen. Zo was de cirkel weer rond. Sterkte met jullie auto’s Miriam en Micha! En organisatie familie Franssen-Siersma bedankt voor een geweldig weekend!

Volgende week alweer de laatste wedstrijd van het seizoen en de seizoensafsluiting. Dat valt wel een beetje rauw op het dak, want wat is de D3 toch een leuk en gezellig team en wat hebben ze dit jaar fantastisch gespeeld!

Hockey Verslagen Overzicht