Een waar spektakelstuk waarin alles gebeurde dat voetbal de mooiste sport ter wereld maakt. Wij noteerden een rode kaart voor onze keeper, een achterstand die met een man minder werd omgebogen in een overwinning, een veldspeler in het doel die alles wist te pakken wat er op hem af kwam. En niet te vergeten de ‘man of the match’, die in de slotminuut een ware heldenrol opeiste door voor de tweede keer van afstand hoog in de goal te schieten.

Toen de rook was opgetrokken, stond er een 1-2-overwinning op het scorebord, die bijna deed vergeten dat de JO15-1 in Wateringen bepaald niet zijn beste wedstrijd van het seizoen speelde. Maar kan iemand dat werkelijk schelen als je jezelf uit geslagen positie terugvecht in de wedstrijd en uiteindelijk wordt beloond met niet alleen drie punten, maar ook een versteviging van de koppositie?

Die wat mindere vorm is er natuurlijk wel al een aantal weken en zo kon het gebeuren dat de uitwedstrijd tegen Velo opeens de status van een ware topper kreeg. Een cruciaal treffen tussen twee ploegen die met precies even veel punten de eerste plaats deelden.

Het eerste kwart van de wedstrijd ging het niet eens zo slecht. Velo had besloten om de opbouw bij HBS al vanaf de eerste minuut te storen, maar de verdediging met Sidney, Lorenzo, Ruben en Massine speelde zich daar telkens vrij soepeltjes onderuit. Al in de eerste minuten leidde het goede veldspel tot een kans voor Sjaak, die door de keeper leek te worden getorpedeerd, maar geen penalty mee kreeg.

Er zou nog een hele reeks ‘net-niet-momenten’ volgen voor het doel van de thuisploeg. Sjaak wist na een fraaie actie op rechts Bo net niet te bereiken en ook de instormende Daan van S kon net niet op tijd bij de bal komen. Csanad schoot later van afstand net naast, Ruben deed hetzelfde uit een vrije trap en Sjaak knalde ook nog bijna de lat doormidden.

Naarmate de rust dichterbij kwam, kwam Velo echter steeds beter in de wedstrijd. Het middenveld met Job, Daan B, Nino en Daan van S liep zich een slag in de rondte en Tieme moest herhaaldelijk handelend optreden. Het fraaist was zijn redding op een schot in zijn linkerhoek, waarmee hij een vrijwel zekere tegentreffer wist te voorkomen.

In de pauze deed coach Ties een paar aanpassingen. Guus kwam als linksback in het veld, Massine ging achter de spitsen spelen en Csanad juist ‘op 6’. Het kon niet voorkomen dat HBS al na een paar minuten op een achterstand kwam.

Niet veel later leek de wedstrijd zelfs gespeeld. Opnieuw dook er een Velo-speler helemaal vrij op voor Tieme. Die wist de bal te stoppen, waarna onze verdediging gelukkig op kon ruimen. Maar helaas deed Tieme dat met zijn handen, buiten het strafschopgebied. En dan kan een scheidsrechter helaas maar één straf geven: douchen, rode kaart!

Nino was de veldspeler die zo dapper was om de handschoenen van Tieme aan te trekken en de wedstrijd af te maken als keeper. Zijn eerste taak was om een muur neer te zetten vanwege de rechtstreekse vrije trap die Velo op een gevaarlijke plek mocht nemen. Gelukkig ging die uiteindelijk ruim over de goal.

Wie had verwacht dat HBS zich door deze tegenslagen uit het veld zou laten slaan, zoals vorige week tegen Die Haghe gebeurde, die vergiste zich gelukkig behoorlijk. Integendeel: de kraaien namen de wedstrijd stevig in handen.

Het was dan ook eigenlijk geen verrassing dat HBS betrekkelijk weinig tijd nodig had om de verhoudingen recht te trekken. De fraaie manier waarop Massine dat deed was dat wel. Op de loeier met zijn machtige linkerbeen was de Velo-keeper volstrekt kansloos: 1-1!

Het had zelfs gelijk al 1-2 kunnen worden, ware het niet dat de Sjaak de pech had om voor de tweede keer deze middag de lat te raken. Velo stelde daar de tweede helft een weinig verrassend spelletje tegenover: met veel lange ballen en duels die door ons centrumverdedigers Lorenzo en Vincent eigenlijk steevast werden gewonnen. En waar onze tegenstander toch een gaatje wist te vinden, stond Nino steeds paraat.
Met name op het moment dat Velo wéér een directe vrije trap mocht nemen en de bal hard in zijn linkerhoek werd geschoten.

Hoe hij het precies deed, dat is moeilijk na te vertellen, maar hoe dan ook lukte het onze gelegenheidsdoelman om de bal naast te krijgen. Daarbij landde Nino hard in zijn eigen net, net naast de paal, maar dat had hij er waarschijnlijk graag voor over.

In de slotminuten was er nog maar één ploeg die echt voetbalde en recht had op de overwinning en dat was HBS. Maar er was wel een moment van heel bijzondere klasse voor nodig om het ook daadwerkelijk zover te laten komen. Massine draaide zichzelf in blessuretijd vrij en vanaf het moment dat de bal van net buiten de 16 meter zijn voet verliet, wist je al waar die ging eindigen. Namelijk in de netten!

Toen dat inderdaad gebeurde, buitelden alle HBS-spelers dolgelukkig over de matchwinner heen. Inclusief de bank, die ook als één man het veld in rende. Een bijzondere afsluiting van een bijzondere wedstrijd, waarin de JO15-1 bijna kopje onder ging, maar uiteindelijk als glorieuze winnaar boven kwam.