De wedstrijd zelf had ook wel een tamelijk relaxte zomeravond-sfeer, waarin eigenlijk wel bij voorbaat vast stond wie er als winnaar uit de strijd zou komen. Om dat nog eens te onderstreepten pakten onze helden meteen na de aftrap het initiatief. Die enkele keer dat Verburch tot onze helft wist door te dringen, maakte de verdediging met Massine, Nino, Lorenzo en Sidney daar gelijk korte metten mee.

Op het middenveld heerste Job: vrijwel iedere afvallende bal was voor hem. Maar daarnaast zorgde hij ook voor de nodige aanvullende impulsen. De eerste helft waagde hij zich zelfs tot tweemaal aan een schot van grote afstand. Helaas hadden die net niet genoeg vaart om de keeper te verrassen.

De openingsgoal kwam voort uit een fraaie actie van Csanad. Aan de linkerkant van het strafschopgebied passeerde hij drie man alsof die er niet stonden. Onze linksbuiten behield het overzicht, legde terug, en na een fraai overstapje van Sjaak was het Noi die randje 16 de bal snoeihard in de hoek schoot: 0-1!

De 0-2 was zo mogelijk nog mooier. Daan B wilde Sjaak wegsturen, maar kreeg de bal terug van een verdediger. In plaats van weer een pass te proberen, waagde hij een doelpoging. Dat deed hij met zijn verkeerde been, maar links of niet: de bal zeilde precies in de kruising. Echt een oogverblindend doelpunt, dat nu al een van de kanshebbers is voor goal van het seizoen (samen met onder meer de vrije trap van Ruben tegen Alphense Boys).

De 0-3 nam Sjaak zelf voor zijn rekening. De opgekomen Massine speelde hem precies op maat aan. Onze spits stond ‘met de kont naar de goal’, zoals dat zo mooi heet, maar uit de draai wist hij de bal toch in de goal te krijgen.

Het duizelde Verburch inmiddels, maar onze tegenstanders kregen geen kans om op adem te komen. Het regende doelpunten in de tweede helft: eerst stak Sjaak Csanad weg, die overtuigend inschoot. En vervolgens nam Ruben de bal prachtig aan, liep door en rondde af: 0-5!

Na de rust kwamen onder andere Vincent en Guus in het veld en hield het overwicht van HBS aan. Tot zover Verburch nog enige hoop koesterde op een come-back werd die met een eigen goal gelijk al de grond ingeslagen.

Daarna liet Bo tot tweemaal zien dat hij een echte teamspeler is. Hij kwam alleen voor de keeper, maar constateerde dat Sjaak er nog beter voor stond: 0-7.

De goal daarna had dezelfde maker en dezelfde aangever. Sjaak sneed van buiten naar binnen, speelde Bo aan, die de bal met een soort hakje terug gaf. Met zijn binnenkant legde Sjaak vervolgens de bal in de uiterste hoek: 0-8. Ook een bijzonder doelpunt, alleen al omdat het de eerste is die door drie verschillende camera’s vanuit net verschillende standpunten is vastgelegd (zie de appgroep van de ouders). En natuurlijk ook omdat het een hattrick voor Sjaak betekende; bepaald niet zijn eerste dit jaar.

Guus kwam ook nog bijna aan scoren toe, nadat Daan van S net zijn hoofd niet tegen een voorzet van de linkerkant had kunnen krijgen. Guus schoot de bal rechts van de keeper, maar die wist helaas de bal te pakken.

Een eretreffer voor Verburch later was de uitstand bereikt. Tijd voor een applausje van de supporters. Helaas kunnen die er vanaf volgende week vanwege corona weer een tijdje niet bij zijn. Niet in de zon, maar zelfs niet in de regen of de sneeuw. laten we hopen dat dat slechts voor korte duur is!