RKVV Velsen - HBS 0-1
HBS speelde afgelopen zondag uit bij Velsen en won daar met 0-1 door weer een lepe kopbal van Bryan Bröker.
De Correspondent publiceerde op 11 oktober jl. een artikel van Simon Kuper, die eerder onderzoek deed naar FC Barcelona, over topvoetballers: “Echte topvoetballers weten dat ze de beste zijn – en spelen daar ook naar”. Een aanrader. Enkele citaten. “Misschien is het snel herkennen van patronen op het veld wel de belangrijkste eigenschap van topvoetballers, aldus Jean-Pierre Meersseman, die directeur was van het ‘Milan Lab’. Natuurlijk Cruijff: Er is een tegenstander die links of rechts van je komt, de bal stuitert of er zit effect in, en je moet hem doorspelen naar iemand die een bepaalde snelheid van lopen heeft en die hem ook nog speelklaar moet kunnen ontvangen, waarbij je wind tegen hebt. Een computer doet niet in twee minuten wat die topvoetballer in honderdsten van seconden moet doen. Dus moeten die hersenen super functioneren. Dát is volgens mij intelligentie”. Ander citaat: Barcelona zoekt kinderen die de juiste kant opkijken als ze aangespeeld worden, die met opgeheven hoofd spelen en het veld overzien. Je moet de weg in het oog houden, niet je dashboard en de versnellingspook”. Een inleiding.
Afgelopen zondag speelden de beste en fitte voetballers van HBS onder de rook van de Hoogovens op echt gras tegen de heren van RKVV Velsen. Het complex ligt dichtbij één van de mooiste begraafplaatsen van ons land en het eerste nationale crematorium, Westerveld in Driehuis.
Velsen en HBS stonden middenmoot in de hoofdklasse. HBS moest winnen om aansluiting te krijgen bij de bovenkant. Een bezoek waard. Ik stond de hele wedstrijd tussen een schare geblesseerde spelers en de beschouwende chauffeur van de HBS bus, afkomstig uit Noordwijkerhout met een scherpe blik op het spelletje.
Al aan het begin van de wedstrijd maakte HBS 0-1 uit een corner, die scherp met het hoofd werd verlengd door Bryan. Velsen stond er bij en keek er naar. Daarna ontstond er bij HBS een zoektocht naar de 0-2 en de zorg om 1-1 te vermijden. Dat duurde de hele wedstrijd. Velsen verloor zich met regelmaat in fysiek contact en liep tegen een rode kaart op. Ook de bank roerde zich te uitbundig, zodat eerst geel en daarna rood vielen. Een beetje knullig. Later dezelfde avond toonde studiosport in de eredivisie ook voetballers die over een vergelijkbaar reflectievermogen beschikken. HBS hield stand. Genoten van de rushes van Jim, van de rust van Tjeerd, van de consistentie van Niels, van de passes van Martijn, de gestrekte armen van Luuk die vele hoge ballen uit de lucht plukte.
De laatste tien minuten begonnen de geblesseerden om mij heen te dralen. Nerveus. Angst voor de gelijkmaker. 0-1. Nog 10 minuten, nog 5, nog 2, hoe lang duurt die verlenging? Ja, winst. Het clubhuis van Velsen bleek gezellig druk.
HBS kroop zo van de 9e plek naar de 6e. Nog steeds met een wedstrijd minder gespeeld (7 in plaats van 8) dan degene die boven ons staan. Volgend weekend is er rust. Daarna, op 31 oktober, speelt HBS thuis tegen SJC, dat op een vergelijkbare positie staat. Wederom van belang om aansluiting te houden. Maar dan bent u gelukkig aanwezig.
© foto united photos / rob van wieringen