JO15-1 zet in het Westland volgende stap op lange weg

Nu de KNVB zijn promotie- en degradatie-reglement heeft bekendgemaakt, weten onze helden waar ze aan toe zijn. Het is duidelijk: alleen de kampioen van onze divisie promoveert tijdens de winterstop automatisch. Word je tweede, dan ben je afhankelijk van wat er in andere poules is gebeurd. De opdracht is daarmee glashelder voor elk team met ambitie: als het even kan (bijna) iedere week winnen, zodat je ‘gewoon’ eerste wordt.


De uitwedstrijd tegen ’s-Gravenzande was de eerste waarin dat moest gebeuren. En dan bij voorkeur met zoveel mogelijk goals verschil natuurlijk.

Niet toevallig nam HBS in het Westland meteen het initiatief. Na wat speldenprikken was het Csanad die Sjaak wegstuurde de 16 meter in. Met de binnenkant van zijn voet schoof onze spits de bal koeltjes in de hoek. 0-1, al binnen een minuut of vijf!

Een uitstekend begin, maar helaas liet de tweede treffer daarna even op zich wachten. Een greep uit de mogelijkheden die ontstonden: Sjaak trok de bal voor, maar de inlopende Daan B wist net niet het doel te vinden. Ruben nam een vrije trap, waarbij de keeper redding bracht. En Lorenzo verraste van afstand de keeper bijna, maar net niet genoeg.

Uiteindelijk stond Daan van S aan de basis van de 0-2. Hij zette Csanad alleen voor de keeper. Die schoot nog tegen de keeper aan, maar in de rebound kwam Noi aan de bal. Die zette een tegenstander opzij, behield het overzicht en drukte met zijn linker droog af.

Daar bleef het bij voor de pauze. Sidney kwam nog een paar keer goed door op rechts en ’s Gravenzande wist nog welgeteld één kans te creëren, maar gelukkig greep de uitlopende Tieme in.

Na de thee werd het slordiger aan HBS-kant, zoals vaker gebeurt in dit soort wedstrijden waarin de werkelijke spanning ontbreekt. De achterhoede met afwisselend Stef, Ruben, Lorenzo en Nino zette de ene na de andere kansrijke aanval op, en op het middenveld gaven onder anderen Massine en Job daar ook over het algemeen een prima vervolg aan, maar ergens onderweg naar die bevrijdende derde goal treffer ging er dan telkens weer net iets mis.

Dat gebeurde bijvoorbeeld toen de op het goal af sprintende Bo een cadeautje wilde geven aan Sjaak. Hij legde de bal als een echte teamspeler opzij in plaats van voor eigen succes te gaan, maar helaas werd daarmee de hoek voor onze nummer 9 te moeilijk. Daan van S nam aan de linkerkant nog een verre trap op weergaloze wijze aan richting doel, maar ook die actie leverde niet onmiddellijk een treffer op. En Noi kreeg een uitstekende kans, maar zijn schot eindigde net aan de verkeerde kant van de paal.

Wie nalaat de wedstrijd te beslissen, roept natuurlijk altijd het risico over zich af dat de tegenpartij wél toeslaat. Dat gebeurde ook in dit geval bijna. Een vrije trap op de rand van onze 16 meter werd hard in de hoek getrapt. Iedereen telde de goal al, maar gelukkig stak Tieme daar een stokje voor met een indrukwekkende duik.

Wéér Sjaak zorgde er daarna voor dat we alsnog op 0-3 kwamen. Ditmaal met dank aan Guus, die een run langs de rechterzijlijn afsloot met een formidabele hoge voorzet. De vallende Sjaak kopte de bal via de keeper tegen de touwen. Een beetje zoals Bep Bakhuys dat ooit deed, de legendarische HBS-speler uit de jaren dertig van de vorige eeuw die nog een mooi Oranje-record op zijn naam heeft staan (een leuk prijsje voor wie kan vertellen welk record!)

Uiteindelijk kwam er ook nog een vierde omdat Ruben (als ik het goed gezien heb) de bal inkopte, die via een ’s Gravenzande-been de goal inging.

En oh ja, de thuisclub scoorde tussendoor ook nog een keer. Uit een penalty, de eerste tegentreffer uit deze competitie. Maar dat zijn details waar we het verder niet over willen hebben.

Volgende week de volgende halte op de missie van de JO15-1, thuis tegen Nieuwerkerk!

Voetbal Verslagen Overzicht