De E1 zingt hetzelfde liedje

Craeyenhout E1 – Craeyenhout D3: 2-5

De afgelopen zaterdagen waren de meisjes van de E1 gescheiden, opgedeeld in teams samengesteld uit de hele eerste- en tweedejaars E-lijn. Zolang het seizoen nog duurt, willen we het E1-gevoel niet kwijt. En dus hadden we weer een wedstrijd tegen de D3 georganiseerd, de vierde dit seizoen. Zou het ditmaal eindelijk lukken om de D3 te verslaan, is viermaal scheepsrecht? De verdedigsters werden geïnstrueerd om dicht op de D3-aanvalsters te staan en ze geen ruimte te geven, want daar leek de sleutel tot een resultaat te liggen.

Aanvankelijk zouden wij op een heel veld spelen, en daarom hadden wij een elfde speelster uitgenodigd, keepster Ava van de E2. Toen de D3 daarop vroeg om op het halve veld te spelen, hadden wij ineens drie wissels. Het eerste kwart liet een gelijk opgaande strijd zien. Na een wat ongelukkige 0-1 wist Liese de 1-1 te scoren. Het spelbeeld gaf aanleiding tot hoop op een stunt, eindelijk een resultaat te behalen tegen de angstgegner.

En wat werkten de meisjes hard! Ze stonden allemaal aan. Ava weerde zich kranig bij haar debuut bij de E1, tegen grote spitsen die hard schoten. Danique speelde vermoedelijk haar beste wedstrijd tot nu toe bij de E1. Jolie, Lieke en Evie buffelden veel in de verdediging. Kirsten maakt er een specialiteit van om op te stomen langs de zijlijn. Lauren wilde persé spelen met pijn na woensdag twee maal van een paard gevallen te zijn en was ook niet van het veld te krijgen na een tijdens de wedstrijd opgelopen blessure. Lisa en Roos liepen vandaag gaten dicht en knapte vuil werk op. Louise was weer eens overal op het veld te vinden. Dit alles was eigenlijk al een overwinning, trots op de meisjes!

En zoveel werk leverde de E1 ook kansen op. Lauren, Lieke, Jolie en Danique schoten op doel maar wisten niet te scoren. De aanval was tegen deze sterke tegenstander vrij afhankelijk van Liese, die regelmatig ongrijpbaar was voor de D3 verdedigers, langs hen heen dartelde en een paar kansen nét miste. Dus speelde de E1 de rol van Wile E. Coyote vs RoadRunner, van Sylvester vs Tweety, Tom vs Jerry. Die van de uitdager die alles op alles zet om de tegenstander eindelijk te slim af te zijn, maar steeds aan het kortste eind trekt. De D3 liep uit van 1-1 naar 1-5. Hoe deden ze dat? De D3 is groter en sterker, al zijn ze technisch niet beter dan de meiden van de E1. De D3 staat goed opgesteld en benut de breedte van het veld goed. En de D3 heeft een paar van haar grootste, handigste en beste speelsters in de aanval staan. Hoewel onze verdedigsters alerter speelden dan de drie eerdere wedstrijden en de D3-aanvalsters minder ruimte gaven, waren ze eerlijk gezegd toch niet helemaal opgewassen tegen hen. En dat is helemaal geen schande, ze zijn een jaar ouder en dat is een groot voordeel op deze leeftijd. Het was wel vriendelijk van de D3 meiden dat ze de E1 tenslotte nog een doelpunt cadeau gaven door een ongevaarlijke voorzet in het eigen doel te schieten.

Het was zoals elke keer een hele mooie en leuke wedstrijd! Scheidsrechter Bart en coaches Roland en Jan Cees dank voor jullie inzet. Hopelijk spelen we dit jaar nog een keer tegen de D3. En hoewel uw verslaggever zich al heeft neergelegd bij de superioriteit van de D3, ziet coach Roland nog alle kansen om de vijfde wedstrijd tegen de D3 wél te winnen. Als de E1 verdedigsters nog iets dichter er bovenop zitten, als de aanvalsters hun kansen wél afmaken, als, dan….

Fijne paasdagen, lieve mensen en tot snel op het veld of bij het hek!

Hockey Verslagen Overzicht