De E1 pakt de ruimte

Craeyenhout E1 – Craeyenhout D3: 1-3
Craeyenhout E1 – Craeyenhout D6: 6-0

Met een zelf geplande wedstrijd tegen de D3 op vrijdag en een vanuit de club geplande wedstrijd tegen de D6 op zaterdag, hadden we een leuk druk begin van het weekend. Tegen de D3 hadden we al een doelpunt binnen voordat de wedstrijd was begonnen: de scheids van de tegenpartij gaf aan dat het ‘spookdoelpunt’ dat wij tegen de D3 hadden gescoord in de 0-3 nederlaag van een paar weken geleden, eigenlijk wél een doelpunt was geweest. De scheids had gefloten voor shoot van de D3, waarna wij direct scoorden. Die was destijds afgekeurd vanwege het fluitje, maar eigenlijk was het voordeel. Dit verhaal krijgt een staartje.

De D3 is de sterkste tegenstander waar de E1 tot nu toe tegen heeft gespeeld, allemaal een jaar ouder en ook snel en vaardig. De vorige wedstrijd hadden wij ze goed partij gegeven en hadden we onszelf beter kunnen belonen. Ook nu was dat het geval. De meisjes van de E1 speelden zonder uitzondering uitstekend en fel. Toch stonden we bij rust 0-2 achter. De D3 bleek levensgevaarlijk als ze ruimte kregen en benutten de kansen die ze kregen beter dan wij dat deden. Keepster Kirsten, die vrijwillig Danique had vervangen, stond prima te keepen.

In de tweede helft zetten de meisjes het gas er flink op en de actie verplaatste zich naar de helft van de D3. Liese scoorde de aansluitingstreffer. De druk van de E1 hield aan en als oplettende scheids floot ik direct toen de bal de voet van een D3 speelster raakte in het zestienmetergebied. Direct daarna scoorde Liese de gelijkmaker, die ik helaas afkeurde omdat ik al gefloten had. Zo werd de E1 net als vorige wedstrijd een geldig doelpunt onthouden, op identieke wijze. Een ezel stoot zich geen twee keer, maar een liefhebbende vader wel. Een les om volgende keer pas voor shoot te fluiten als de doelkans voorbij is.

Het lukte de E1 niet meer om de kansen te verzilveren en de D3 scoorde nog wel de 1-3. Het gevoel blijft dat we op het veld niet voor ze onder doen, maar dat zij net wat meer snelheid en kracht hebben waardoor ze hun kansen beter afmaken. Volgende week zaterdag kans op revanche. Mijn gevoel is, dat er zeker een resultaat te behalen valt als de verdediging nog wat strakker op de tegenstanders gaat staan en ze geen ruimte geeft om acties te maken en te schieten op goal. Was sowieso een puike wedstrijd van de E1, sterke tegenstanders halen het beste in ze naar voren.

Na een goede nachtrust wachtte de volgende ochtend de D6. Ditmaal speelden de meisjes voor het eerst op een heel veld, aangevuld met Julia uit de D4. Elke zorg of de meisjes moesten wennen aan het grote veld, bleek geheel ongegrond. Keepster Danique was direct al de eenzaamste speelster van de wereld; vanaf grote afstand moest ze toekijken hoe de E1 de een en twee jaar oudere meisjes van de D6 omsingelde in het zestienmetergebied. De meisjes van de E1 compenseerden hun jeugd met een grotere vechtlust en een surplus aan technische vaardigheid. Ze speelden ook erg goed over en stonden goed opgesteld. Danique was blij dat ze één keer in actie kon komen om een bal weg te schoppen, onder toeziend oog van moeder Belinda die in de bosjes stond toe te kijken omdat toeschouwers nog niet zijn toegestaan. De eindstand was 6-0 voor de E1, door doelpunten van Liese (2), Roos, Evie, Jolie en Louise. Ook Lisa en Lauren hadden bijna gescoord, maar het vizier net niet op scherp op het moment supreme. Lieke was op de rechterflank mooie felle duels aan het uitvechten.

Dank aan de meiden van de D3 en de D6 voor de leuke wedstrijden; dankzij deze wedstrijden is het toch een leuk en uitdagend jaar, al hopen we wel nog tegen andere clubs te kunnen spelen dit seizoen.

Danique, Evie, Lisa, Louise, Lauren, Kirsten, Liese, Jolie, Lieke en Roos, jullie zijn kanjers!

Hockey Verslagen Overzicht