Met Sem en Lancine als ververvangers van de geblesseerde Job en Vincent startten onze helden bijzonder goed. Vooral Csnad had het ouderwets op zijn heupen. Het was dan ook niet toevallig dat juist hij de score opende. Ruben gaf een lekker balletje tussendoor en onze linksbuiten maakte geen fout: 1-0!

De 2-0 liet daarna niet lang op zich wachten. Sjaak passeerde een tegenstander puur op techniek, zoals hij dat nu eenmaal kan. Vervolgens echter werden zijn benen onder hem weggemaaid. Dat betekende dat HBS eindelijk de penalty kreeg waar de ploeg al twee keer eerder recht op had. Ruben ging achter de bal staan en joeg ‘m hoog in de touwen.

Waarna het tijds was voor een bijzonder moment in de wedstrijd: een keeperswissel. Kennelijk was de echte doelman van de tegenpartij iets te laat van huis vertrokken, want hij verscheen pas na een kwartier in het veld. De jongen die tot die tijd het doel had verdedigd, trok een ‘normaal’ shirt aan en ging op het middenveld spelen.

HBS liet zich er kennelijk och even door afleiden, want niet lang daarna lag de bal in ons eigen net. De lange aanvoerder van Unitas kopte de bal knap in uit een vrije trap, maar gelukkig had de scheidsrechter gezien dat hij Lorenzo of Stef (ik zag niet precies wie het was) opzij had geduwd.

Het was een atypisch moment in een wedstrijd waarin het verder puur eenrichtingsverkeer was richting het Brabantse goal. Met name op het middenveld kregen we alle ruimte om te voetballen. Jongens als Daan weten dan wat ze moeten doen: de bal lekker laten rondgaan, net zolang tot zich wéér een kans voordoet om te scoren.

De 3-0 kwam uit een vrije trap: Ruben wist Lancine te vinden bij de tweede paal en die volleyde de bal prachtig in de goal. De 4-0 was zo mogelijk nog mooier: van Tieme ging de bal via Guus naar Lancine, die spits Sjaak de diepte instuurde. Sjaak kroop achter zijn verdediger langs en koos precies het goede moment om de stuiterende bal over de keeper te liften.

Vermeldenswaardig in die sterke eerste helft was ook een actie die geen goal opleverde, maar wel indruk maakte: Massine die met zijn linker de bal van de rechterzijlijn vol gevoel in de loop van Csanad legde. Een zeldzaam staaltje traptechniek dat je niet eens hoeft te zien om er van te genieten: als je alleen maar luistert naar het moment dat Massine’s voet de bal raakt, weet je al hoe heerlijk hij dat doet.

Na de rust kwamen Max, Yuri en Loek in het veld en schoof Guus door naar het middenveld. Het was onvermijdelijk dat de score verderop zou lopen en inderdaad: Ruben knalde op aangeven van Sjaak vol op de lat, om de rebound vervolgens met links zelf af te maken. 5-0! Daarmee was Ruben bij vier van de vijf doelpunten betrokken: twee goals, twee assists.

Daarna echter ging de druk behoorlijk van de ketel. In de slotfase gunde onze helden Unitas zelfs nog twee eretreffers: een uit een penalty en de andere uit een vrije trap.

Goed nieuws was in die tweede helft dat Vincent ook nog een kwartiertje in het veld kwam. We hopen natuurlijk dat ook Job weer snel terug is.

En oh ja: de wedstrijd na ons op veld 1 leverde opnieuw een vette overwinning van HBS op: de JO16-1 won met maar liefst 5-0 van Quick. Laten we hopen dat het hoofdveld van DHC ons woensdag net zoveel punten oplevert!