M6E1 laat de hoeken van de zaal zien

Craeyenhout M6E1 – KZ M6E1: 3-1
Craeyenhout M6E1 – HDM M6E1: 2-1

De meisjes van de M6E1, het is een mooi stel. Wat spookten de acht meisjes vandaag allemaal uit?

Roos had vandaag hele mooie vlechten in en dook overal op, dreigend in aanval en tegenstanders lastig vallend in de verdediging.
Liz en Kirsten, die begonnen in de aanval en stonden veel in de verdediging. Daar vormen ze het oh zo belangrijke cement van het team. Vandaag waren ze een bijna onneembare vesting voor de tegenstanders, aanvallend onderscheppend en ballen via de balk weg slaand.
Lauren had niet ontbeten en was misselijk van de spanning om tegen het gevreesde HDM te keepen; maar liet tegen KZ een paar mooie passeeracties en passes zien en keepte vervolgens een dijk van een wedstrijd tegen HDM.
Jolie keek al uit naar het zaalseizoen; en dat was te zien, want ze speelde misschien wel haar beste wedstrijden van dit seizoen, waarbij ze vooral tegen KZ een beslissende rol speelde.
Liese keepte eerst een sterke wedstrijd tegen KZ. Tegen HDM wist zij weer eens een beslissende rol te vervullen.
Lisa wist door haar inzicht snelheid weer regelmatig door de ‘vijandelijke’ linies heen te breken en was zo een plaag voor de tegenpartij.
Op Louise kan je altijd vertrouwen, en het viel weer eens op dat het spel direct als zij inviel verplaatste richting het doel van de tegenpartij.

De negende man, de ouders, waren verheugd over de start van het zaalseizoen. Niet meer met Siberische temperaturen klappertanden langs de zijlijn en een halve kilometer klunen om koffie te halen, maar in de warme sporthalrestauratie begeleid door prettige jaren 80 muziek bakkies pleur en thee halen en die vanaf de tribune nuttigen onder het genot van een perfect uitzicht. Het zaalspel is leuk om naar te kijken, technisch en snel, en de bal kaatst veel via de balk en blijft vaker in het spel.

Na een 4-0 overwinning op het veld, was KZ ook met onze topscoorder Liese in het goal geen probleem voor de M6E1. Na een vroege 1-0 voorsprong voor KZ, speelde KZ eigenlijk de tweede viool en namen Louise (1-1) en Jolie (2-1 en 3-1) de goals voor hun rekening. Weer een mooie en regelmatige overwinning op onze grote stadsbuur.

Maar onze andere grote stadsbuur HDM is toch echt andere koek. Dit HDM M6E1 had als ik het goed heb in de bijna anderhalf jaar van het bestaan (dan reken ik de HDM F1 van vorig jaar even mee) nog nooit verloren en stond in de veldwedstrijd met 3-0 tegen ons voor alvorens de M6E1 na een zinderende comeback alsnog 3-3 gelijk speelde. En bij dit team spelen louter sterke en technisch vaardige meisjes, een formidabele tegenstander.

Liese startte de wedstrijd zeer goed door al snel de 1-0 te scoren; even later maakte zij er bijna 2-0 van. Na de rust zette HDM flink aan, scoorde de gelijkmaker en schoot daarna nog kiezelhard op de paal. Er ontspon zich een adembenemende strijd op het scherpst van de snede, waarbij al onze meisjes zich van hun beste kant lieten zien, maar dat gold ook voor HDM, die net als wij een moeilijk passeerbare keepster hadden. Boven op de tribune hadden de support-ouders het niet meer van de spanning. Beneden klonk meermalen het ‘boem!’ van coach Joost, ditmaal bijgestaan door inval-coach (en onvolprezen teammanager) Chanda. En Bart floot goed en rustig als altijd.

Eerlijk gezegd vond ik al dat een gelijkspel heel mooi zou zijn. Maar gelukkig ben ik de M6E1 niet. Want de meisjes hadden andere plannen. Een minuut voor tijd plaatste Liese een diagonaal schot, de keeper pareerde, Louise pikte de bal op en schoot (‘boem!’) de bal langs de HDM keeper. De ontlading bij de meisjes en bij het publiek was groot bij het eindsignaal. Een M6E1 meisje hoorde beide HDM coaches vol ongeloof vloeken (‘Sh**, we hebben verloren!’). Een niet nader genoemde Craeyenhout-verslaggever pinkte zelfs een traan weg. Niemand die langer op deze overwinning had gehoopt dan coach Roland en juist hij was net op vogelspeurtocht in Sri Lanka, ook leuk natuurlijk, en hij stuurde de meisjes zijn gelukwensen per appje.

Achteraf gaf coach Joost aan dat de meisjes van de M6E1 hun tegenstanders deze wedstrijden structureel niet in hun spel lieten komen en dat de balbezitverhouding tegen HDM misschien wel 70-30 was. Dat is toch wel heel knap, meisjes. Het valt erg op hoe het team altijd rustig blijft, blijft knokken en samenwerken, nooit opgeeft en tot nu toe een antwoord heeft op alle uitdagingen die hen voor de voeten worden geworpen. En tot nu toe zijn alle tien de wedstrijden alle speelsters aanwezig geweest, dat is toch best bijzonder.

Nu ruim twee weken reikhalzend uitkijken naar de volgende wedstrijden, kan niet wachten. Fijne kerst en gelukkig nieuwjaar allemaal!

Hockey Verslagen Overzicht