Ivar Noordenbos
Tijd om kennis te maken met Ivar Noordenbos onze vicevoorzitter van het algemeen bestuur.
Sinds wanneer ben jij actief op HBS Craeyenhout?
Ik geloof dat ik lid werd in 1996, toen ik 11 jaar was. Ik begon als keeper in de D6. Mijn eerste wedstrijd verloren we met 11-1 van DWO weet ik nog. Dat was niet echt lekker binnenkomen. Daarna heb ik al snel m'n keepershandschoenen weggegooid en ben gaan voetballen.
Wat is jouw connectie met de club? Waarom ben je destijds lid geworden?
Ik had een paar vriendjes op school die op HBS zaten. Daar voetbalde ik mee op het schoolplein. Soms hadden ze een trainingsjasje van HBS aan, dat wilde ik natuurlijk ook. Toen ben ik lid geworden.
Wat is jouw sportieve hoogtepunt op de club?
Dat is denk ik het kampioenschap met de A2 geweest. We wonnen de beslissende wedstrijd uit tegen Kagia. John Boerema was toen mijn trainer. Later werd ik onder John’s leiding ook nog kampioen met HBS 3. Hij is echt een kampioenenmaker.
Wat is jouw sportieve historie op de club?
Ik heb nooit in de selectie gevoetbald. Ik begon laat met voetballen en ben zeker geen geboren talent. Nu al weer jaren bij ‘FC De Mooie Jongens’. Een geweldig en heel hecht vriendenteam dat zijn naam steeds minder eer aan doet. Ik heb ook een jaartje cricket gespeeld in de Zami. Maar dat was echt voor de gezelligheid.
Heb je je al eerder ingezet als vrijwilliger voor de club? Zo ja, welke taken heb je toen voor je rekening genomen?
Jazeker. Ik heb toen ik in de jeugd zat eigenlijk altijd training gegeven, twee keer in de week ’s avonds. En op zaterdag een team leiden. Verder heb ik met onder meer Jeroen Glasbergen en Tim Bolsius jarenlang de organisatie van het Herfstkamp en de jaarlijkse Paastour naar het buitenland gedaan. En een aantal jaar in de feestcommissie gezeten. Ook zit ik in de Zomerkampcommissie en ga ik al ruim 15 jaar mee als leider op Zomerkamp. De afgelopen tien jaar ben lid van de redactie van Craeyen, waarvan de laatste zeven jaar als hoofdredacteur.
Ben je nog steeds (sportief) actief lid?
Zeker. Ik voetbal in HBS 7 (De Mooie Jongens dus...).
Heb je familie op de club? Kinderen, ouders, broers, zussen?
Nee helemaal niemand. Maar de club is één grote familie
Wat drijft jou om een vrijwilligersrol te gaan spelen in het AB?
HBS heeft me zo ontzettend veel gebracht. Zoveel mooie herinneringen, zomerkampen, eindeloze zonnige dagen langs het cricketveld, prachtige feestjes, maar ook verdrietige momenten die we met elkaar doorkwamen. En vooral heel veel vriendschappen. Echte vrienden voor het leven, die er altijd zijn en zullen zijn. Ik vind het dan ook volstrekt vanzelfsprekend dat je dan ook wat terugdoet voor de vereniging die je zoveel moois geeft, dat zou voor iedereen moeten gelden, vind ik.
Dat ik mag toe treden tot het AB is extra bijzonder, daar komt alles samen wat er op de club speelt. Maar ik weet dat dankzij alle mensen die zich elke dag inzetten voor onze club, het meeste heel goed loopt zonder dat het AB daar omkijken naar heeft. Natuurlijk moet je als AB je buigen over grote en soms moeilijke beslissingen over de toekomst van onze vereniging. Maar de belangrijkste taak van het AB is denk ik om te zorgen dat alle mensen die zich inzetten voor onze club, kunnen blijven doen wat ze zo goed doen. Want laten we eerlijk zijn, er is natuurlijk altijd iets te klagen, maar het loopt voor het overgrote deel geweldig op onze club. Ik weet zeker dat er heel veel verenigingen in het land jaloers naar ons kijken.
Wat hoop je te bereiken en is jouw belangrijkste doel als penningmeester/ voorzitter/vicevoorzitter?
Aad de Buck, nieuwe voorzitter, heeft mij gevraagd als vicevoorzitter. Tot nu toe was de penningmeester tegelijkertijd ook vicevoorzitter. Aad heeft besloten daar twee losse functies van te maken. Hij wilde mij erbij om als relatief jonge HBS’er (35, dus ook niet zooo jong meer) te zorgen voor de verbinding tussen het AB en het wat jongere deel van onze club. Een hele slimme zet, denk ik. Aad heeft minder zicht dan ik op wat er speelt onder de twintigers en dertigers op HBS. Daar kan ik een rol in spelen. We hebben natuurlijk best wat zaken waar we mee aan de gang moeten.
HBS is enorm gegroeid de afgelopen jaren. Daarmee is de club ook professioneler geworden en dat levert weer nieuwe uitdagingen op. Want we willen graag de beste zijn op een heleboel fronten, maar vooral ook heel erg onszelf blijven. HBS’ers zijn mensen met een uitgesproken mening en dat is maar goed ook. Dat betekent ook dat we beslissingen zullen gaan nemen waar niet iedereen achter staat en dat zullen we dan ongetwijfeld horen. Dat geeft niet, dat hoort erbij. Zolang we maar kunnen uitleggen waarom we doen wat we doen.
Als ik nu op een zondag op de club rondloop, zie ik hoe geweldig de sfeer is, hoeveel mensen er sporten en het naar hun zin hebben. Dat is aan een heleboel vrijwilligers te danken, waaronder het nu vertrekkende AB. Ik heb een paar keer mogen aansluiten bij een AB-vergadering en heb gezien met hoeveel toewijding zij dit doen. Het is een cliché, maar daardoor niet minder waar: ik ben echt vereerd dat ik dit mag gaan doen.
Wat maakt HBS Craeyenhout jouw club?
Dat is iets wat je niet kan uitleggen, wat je niet kan opschrijven. Dat voel je. Of je voelt het niet, als je ergens anders lid bent :)
Wat maakt de club anders? Mooi? Bijzonder?
We staan er misschien niet bij stil, maar er is geen club in de wereld die doet wat wij doen: hockey, voetbal, cricket. Het hele jaar door. Zomerkampen, herfstkampen, feesten.
Kijk bijvoorbeeld hoe we het 125-jarig bestaan hebben gevierd. Dat is echt niet zomaar een feestje geweest. Het bijzondere is dat HBS mee ontwikkelt, al 125 jaar lang, maar dat we waarde hechten en vasthouden aan onze clubtradities. We moderniseren zonder dat unieke HBS-gevoel te verliezen, dat is echt knap.
Dat zag ik afgelopen zomer bijvoorbeeld terug, toen we in de Achterhoek een reünie hadden voor het 70-jarig bestaan van het Zomerkamp. Er kwamen oud-leden langs die soms al tientallen jaren niet meer op HBS of het Zomerkamp waren geweest. Ze voelden zich toch gelijk weer thuis op dat kampterrein tussen HBS’ers die soms wel 50 jaar jonger waren. Dat is iets unieks. Dat is HBS.
Wat doe je in het dagelijkse leven? Werk je en zo ja, waar? Heb je een partner? Kinderen?
In het dagelijks leven ben ik woordvoerder van Cora van Nieuwenhuizen, onze minister van Infrastructuur en Waterstaat. Ze was laatst nog op de club, we hebben toen met Veilig Verkeer Nederland aandacht gevraagd voor het belang van goede fietsverlichting. En natuurlijk hebben we haar ook even een rondleiding gegeven.
Ik heb geen kinderen (die komen er nog wel hoor) en woon samen met Maaike van der Wijk die uiteraard hockeyt bij Craeyenhout en al bijna haar hele leven lid is van onze club.