Ongeslagen en met goede moed traden de meisjes van M6E1 vandaag aan tegen grote ver-buur Klein Zwitserland M6E1. Afgelopen week sprak ik Jan Cees, die zei dat hij hoopte dat de M6E1 dit jaar ook eens zou verliezen. ‘Ik denk dat dat de komende vier weken nog wel gaat gebeuren’, meende ik, ‘want dan spelen we tegen de grootste clubs van de regio, Klein Zwitserland, HDM en Rotterdam.’
Net als vorige week en niet geheel onverwachts gezien het heersend jaargetijde herfst, werden we verwelkomd door een regenbui en ijskoude windvlagen.

In de eerste helft ontspon zich een zeer boeiende en felle wedstrijd, waarbij het spel en de kansen goed in evenwicht waren. KZ wist het spel goed en snel te verleggen; en onze speelsters lieten KZ er niet door en werden enkele keren gevaarlijk. Lisa leek met capuchon over haar hoofd en stick in de hand wel een beetje op een kleine jedi master en snelde zo op felle wijze over het veld. Roos had een paar sterke ingrepen en was als altijd goed op snelheid. Zo eindigde de eerste helft zonder doelpunten.

De meisjes van M6E1 kunnen zo goed hockeyen dat je soms bijna vergeet dat de meesten pas acht jaar oud zijn. Toch zijn de bij deze leeftijd horende onzekerheden hen niet vreemd. Lauren heeft het vorig seizoen uitstekend gekeept, maar keek toch al dagen erg op tegen haar keepbeurt in de tweede helft en zij moest huilen toen deze aanstaande was. Daarom was het erg fijn dat coach Petra haar de tweede helft moed inpraatte naast de goal. En dat zij de tweede helft met meerdere uitstekende reddingen haar doel schoon hield, was natuurlijk helemaal top.

Maar niet alleen op doel verliep het vlekkeloos. Liz en Kirsten stonden achterin afgewisseld door Lisa en Roos krachtig en foutloos te verdedigen. KZ werd slechts af en toe gevaarlijk. En coaches Roland en Joost hadden de tweede helft de kanonnen Jolie, Liese en Louise gezamenlijk voorin gezet. De afgelopen wedstrijden was al te zien dat deze dames in combinatie niet af te stoppen zijn voor de tegenstander. Misschien laat ik me meeslepen, maar ik denk stiekem dat er nauwelijks M6E1 teams in heel Nederland te vinden zullen zijn die een hele wedstrijd de nul kunnen houden tegen dit sloopdrietal, aangevuld met de andere vijf meisjes die stuk voor stuk ook prima kunnen aanvallen.

Jolie heeft dit jaar het dribbelen volop ontdekt, stoomde op de linkerflank als een trein op naar de achterlijn, daarbij vaak meerdere verdedigers naar zich toetrekkend en dan vaak overwinnend in het duel en dan een voorzet geven. Louise heeft een enorme motor en won op de rechterflank bijna al haar duels, ruimde alles verdedigend op en was ook in de aanval zeer gevaarlijk. Samen hadden ze de tegenstander in de tang. En dan hebben we in het midden nog spits Liese, die niet alleen zelf altijd scoort maar ook goed overspeelt en combineert met haar teamgenoten. De M6E1 reet KZ in de tweede helft regelmatig open met snelheid, techniek en sterke combinaties en ik keek met grote ogen toe hoe Liese driemaal uit combinaties met uiterst harde en goed geplaatste schoten scoorde en ons zo op 0-3 bracht. Toen het bijna tijd was, gaf ik KZ nog de kans om aan te vallen. De M6E1 pakte deze aanval echter snel over en Louise wist direct voor het fluitsignaal met een goed geplaatst schot van rechts de 0-4 eindstand te scoren.

Dat leidde vooral bij de ouders tot veel blijdschap. Zo’n grote overwinning tegen zo’n topclub is een topprestatie. En KZ had ook een goed team, met een paar sterke, behendige en gevaarlijke aanvalsters. We kijken in ieder geval erg uit naar het duel met HDM vorige week, vorig jaar hét topteam van de Haagse regio. In deze vorm moet er veel mogelijk zijn tegen HDM. Craeyenhout M6E1 is meer dan de optelsom van individuele kwaliteiten, het is een hecht team, waarin iedereen voor elkaar werkt en zich opoffert voor het teambelang. Jan Cees vroeg zich eerder af of dit team dit seizoen wel gaat verliezen, inmiddels ben ik daar iets minder zeker van. Volgende week weten we meer.

Meisjes, jullie hebben het stuk voor stuk fantastisch gedaan!