En wederom, D4!

HDM D5 – Craeyenhout D4: 3-3

‘En wederom!’, hoorde de inval-assistent-coach de hoofdcoach roepen naar de meisjes van de D4. Hij zag dit als een welsprekende en amusante hockey-aanmoediging… maar het bleek veel meer dan dat te zijn, een bezwering die magische krachten uitoefende. Lees verder en huiver...

Met de auto op weg naar HDM ontwaarden wij een fietsende jongedame met de blonde haren in een vrij wilde look. Was het… ja dat was Ella, die met een zwaar gekneusde voet (de oorzaak daarvan is bekend bij schrijvers deze, maar even niet voor het verslag) haar team langs de zijlijn kwam aanmoedigen. Met zulke trouwe supporters is de wedstrijd al half gewonnen! We werden ook versterkt door een meereizend HDM-speelstertje, een vriendinnetje van Netta dat we na lange beraadslaging maar niet halverwege uit de auto hebben gezet. En tenslotte door Mirte van de D2 in het veld en haar moeder in de ouderschare langs de lijn.

Voorafgaande aan de wedstrijd herinnerde de inval-assistent-coach de meisjes eraan hoe wij de vorige wedstrijd tegen HDM op een 0-3 achterstand waren gekomen om aan het einde tot 3-3 terug te komen; en dat het nu zaak was om dit niet weer te laten gebeuren. Een gewaarschuwd D4 telt voor twee dus dat zat wel goed. Maarre…. Don’t jinx it, coach!

In een verrassende opstelling met Julia, die eerder met de D6 had meegespeeld en daar drie keer had gescoord, in de spits en Hazel en Lieve op de aanvalsflanken, ging de D4 voortvarend van start en zette HDM onder druk. Op een of andere manier wist de D4 echter steeds net niet de beslissende goalslag te maken in het volle doelgebied van HDM. Het viel de coaches daarnaast op dat een aantal verdedigsters een aanvallende invulling aan hun verdedigende positie gaven. ‘En wederom’ was dat een uitnodiging voor HDM om via een snelle uitbraak de 1-0 te scoren, tegen het spelbeeld in zoals dat zo mooi heet maar voor ons niet zo prettig voelt. Mirte was een welkome aanvulling met haar intelligente spel en goede passes, maar het hielp de D4 vooralsnog niet aan een overwicht.
Sterker nog, ‘en wederom’ liep HDM uit naar een geflatteerde maar daarom niet minder pijnlijke 3-0.
Dit alles werd begeleid door het schaterlachen en de grapjes van een ouder van een HDM F5-vriendinnetje van een onzer speelsters, die zich gezellig tussen ons had gevoegd om ons met onze neus op de onwelriekende feiten te drukken.

Met nog een kleine tien minuten te gaan en geen overwicht op het veld, leek het er sterk op dat HDM ons ditmaal wel zou gaan verslaan. Maar de magische bezwering van coach Martijn bleek uitermate listig en krachtig. ‘En wederom’ scoorde de D4 de 1-3, ook de 2-3, en vervolgens, toen we allang een virtueel eindsignaal door ons hoofd hoorden weerklinken, scoorde de D4 WEDEROM via mooi combinatiespel vanaf de eigen helft zelfs de ongelofelijke 3-3! Alle doelpunten gescoord door onze Merel van Basten. Gekte! Juichende speelsters, dansende coaches, gillende ouders, het was weer eens een wilde boel bij ons door de coach betoverde voodoo-elftal.

We konden nog net een briesende coach van HDM zien wegbenen; de schaterlachende HDM-ouder was echter ineens in geen velden of wegen te bekennen… dat was nou jammer, want we hadden zo graag de gelijkspelvreugde met hem gedeeld.

Hoewel het gelijkspel voelde als een overwinning, bracht het de D4 niet verder op de ranglijst. Forescate D4 staat inmiddels vier punten voor, met vier wedstrijden te gaan. Één ding is zeker, zeg nooit nooit met de D4. Misschien heeft coach Martijn naast zijn spectaculair-gelijkspel-spreuk nog wel een paar magische overwinningsspreuken achter de kiezen!


Hockey Verslagen Overzicht