D4 ZAALKAMPIOEN!

Ring Pass D4 – Craeyenhout D4: 0-0
Craeyenhout D4 – Klein Zwitserland D6: 5-3

Eerst even een kleine terugblik voor trouwe oude en nieuwe volgers van de avonturen van de symphatieke meisjes van de D4: de afgelopen twee weken bezorgden de meisjes van D4 met een paar miraculeuze overwinningen niet alleen hun ouders grijze haren en afgebeten nagels. Ze stonden er ook mee aan kop van hun zaalpoule, met vier punten voorsprong op Pijnacker D2. Vandaag, 17 februari 2019, volstond één overwinning om het felbegeerde zaalkampioenschap binnen te slepen. De bekers waren alvast besteld… en de trouwe fans maakten zich op voor een zenuwslopende ochtend. De meisjes van D4 maken het namelijk graag spannend.

De fans zorgden voor een echte kampioenschapssfeer: ouders, opa’s en oma’s, broertjes en zusjes waren massaal op komen dagen, we spotten zelfs een tante in het begeesterde publiek. En in het publiek wapperde een enorme HBS vlag. Het enige wat nog miste waren een paar rookbommetjes en luid gezang, maar verder waanden we ons bijna bij een voetbalklassieker. Alle meisjes waren aanwezig voor de wedstrijden. En dan hoefde er alleen nog maar één wedstrijd gewonnen te worden, tegen de nummer vijf Ring Pass of tegen de hekkensluiter nummer zeven KZ. Met de voorgaande wedstrijden in het achterhoofd en de wetenschap dat de krachtsverschillen in deze poule niet enorm zijn, onderschatte niemand deze opgave echter.

Eerst de wedstrijd tegen Ring Pass. De steeds nerveuzer wordende fans aan de zijlijn werden zwaar beproefd door een reeks aan kansen van onze meisjes, die telkens weer stuitten op een geweldige Ring Pass keepster. Waar vrouwe Fortuna de vorige wedstrijden aan onze zijde was, ontpopte deze zich nu als een gepassioneerd Ring Pass-supporter. De bal mocht er gewoon niet in en zo eindigde deze wedstrijd in een voor ons teleurstellende brilstand. Het zou toch niet nog…?!?

Deze uitslag zette alvast een streep door de plannen van onze supah keepah Cato, die zo graag een wedstrijd als veldspeelster wilde spelen, maar toch weer doeldienst kreeg omdat de laatste wedstrijd van het zaalseizoen nu beslissend was geworden voor het kampioenschap. Al voordat de wedstrijd was begonnen wist KZ zich al te onderscheiden door hun uittenue: dit was een bonte verzameling van verschillende tenues waarin wit overheerste, en we zagen waarachtig zelfs een soort schapenvacht op het veld! Dat was goed herkenbaar als KZ tenue, want de D4 draagt nooit schapenvachten, in ieder geval niet op het hockeyveld.

Coaches Martijn en Gijs namen geen risico en stuurden direct een goalgetter-team het veld in, dat dan ook sterk en snel uitliep naar 3-0. Dat zorgde voor veel opluchting langs de zijlijn, want natuurlijk vinden alle ouders dat plezier in het spel voorop staat… maar oh wat was het verlangen naar het kampioenschap van hun oogappeltjes voelbaar en wat leefden ouders en andere familieleden vreselijk mee. Zo verscheen in de team-app een foto van een vader die bijna zijn eigen vuist opat van pure spanning! De D4 scoorde 4-0 en het kampioenschap leek binnen. Dit mocht echter niet te eenvoudig verlopen, en zo liet de D4 KZ toch weer terugkomen tot 4-2 en zelfs de 4-3 had kunnen vallen. Gelukkig scoorde de D4 toch de 5-2, waarop KZ nog 5-3 kon scoren, maar verder kwamen ze niet.

En zo telden spelers en fans af van tien tot nul en was Craeyenhout D4 ZAALKAMPIOEN!

En ja, toen volgde een groot feest. Een bekerparade in de Delftse opblaashal, gevolgd door een feest bij PEX. De coaches zetten alle meisjes apart in het zonnetje met mooie woorden en gaven elk een kampioensbeker. Merel won een D4-Kahoot-pubquiz. De meisjes kleurden een kleurplaat in (wat fijn dat ze dat nog doen), versierden een pannenkoek en aten deze op. Ouders gingen aan het bier en aan de whiskey. Wat een perfecte dag. Achteraf bleek dat Pijnacker beide wedstrijden ruim gewonnen had, dus de overwinning op KZ was noodzakelijk geweest voor het kampioenschap.

We kunnen het iedereen van harte aanraden om een keer zaalkampioen te worden en het dan ook goed te vieren. Coaches Martijn en Gijs, jullie hebben de meisjes zo goed gemotiveerd en vaak de juiste beslissingen gemaakt in het veld. Vicky en Ryan, jullie hebben als manager alles zo goed georganiseerd.

Carmen, Cato, Ella, Eveline, Hazel, Heleen, Julia, Lieve, Lizzy, Lotte, Merel, Netta, Sara en Sephine… fantastisch gedaan, meiden. Jullie hebben het zo gezellig samen en spelen ook nog eens zo goed. Jullie staan zo vaak voor lastige situaties op het veld, maar komen er steeds weer samen uit. Jullie zijn de ware kampioenen!

Hockey Verslagen Overzicht