De JO12-1 houdt het spannend

Het was herfst op Craeyenhout. Somber weer, met de belofte dat het allemaal nog een beetje erger zou worden: regen ´s middags. De enige aanwezige kleur leek grijs.

In die sombere atmosfeer was het aan onze helden om voor een vrolijk gevoel te zorgen. We hoopten op fris, knisperend voetbal, waardoor je met een glimlach en een warm gevoel weer naar huis zou gaan.

Lukte dat tegen de SVV Scheveningen? Ja en nee. De JO12-1 won opnieuw, deze keer met 4-2, en blijft daardoor de koploper van onze hoofdklasse op basis van het aantal verliespunten. Maar dat betekent niet dat de absolute topvorm er was. Kun je nagaan: de jongens kunnen nog een stuk beter dan ze nu al laten zien! Wie de wedstrijd uit tegen Foreholte heeft gezien, die weet wat ik bedoel.

Het probleem de eerste helft was vooral de droogte voor de vijandelijke goal. We creëerden zeker mogelijkheden – zo bleek de multifunctionele Loek ook een uitstekende rechtsbuiten - maar de bal wilde er maar niet in. Ook niet toen onze verdedigers zich steeds meer met de aanvallen gingen bemoeien. Lorenzo was een paar keer dicht bij een goal bij een corner, Deacon probeerde het weer eens van afstand en ook Yuri deed aan de linkerkant zijn best om gaten in de Scheveningse defensie te schieten.

Maar onze tegenstander lukte het om gevaarlijk te worden. Bij vlagen héél gevaarlijk zelfs. De eerste grote waarschuwing kwam al in het eerste kwart, toen Tieme voor het eerst zijn specialiteit uit de kast moest trekken: de goede timing in het één tegen één-duel.

Even later liep het minder goed af. De uitstekende middenvelder van Scheveningen stoomde ongehinderd op richting onze goal en liet een vlammend schot los in Tieme’s rechterhoek. Onze keeper strekte zich uit om een goal te voorkomen, maar de rebound was een prooi voor een Scheveninger. Ruststand: 0-1.

In de tweede helft ging het beter, dat wil zeggen: we kwamen nu wel op het scorebord. En hoe: binnen één productieve minuut stond HBS opeens voor. Eerst rondde Mohammed een knappe aanval af. Nando was de aangever, en Mo degene die met veel precisie en overzicht de binnenkant van zijn voet tegen de bal zette.

Bij de 2-1 speelde Nando eveneens een belangrijke rol. Hij legde een corner met de van hem bekende traptechniek bij de tweede paal, waar Sjaak zijn hoofd gebruikte voor zijn eerste officiële doelpunt van het jaar.

Was daarmee de pot beslist? Nou nee, want binnen no time was het alweer 2-2. Een afstandsschot zeilde over Tieme heen vlak onder de lat: 2-2.

Verder liet HBS het niet komen, ook al waren er daarna wel degelijk nog een paar hachelijke momenten voor onze goal. Eerst was het Sebbe die HBS weer op voorsprong bracht door hard in de hoek te mikken, op een assist van Sjaak. En Lars zorgde vlak voor het eindsignaal voor de slagroom op de taart na een prachtige dieptepass van Lorenzo. De bal ging door de benen van de keeper in het doel: 4-2.

Lorenzo was inmiddels in het centrum gaan spelen en zorgde er daar ‘op z’n Portugees’ voor dat we verder geen averij meer opliepen. Geholpen door Deacon en Yuri, die evenmin typische HBS-verdedigers zijn. In die zin, dat zij een stevig duel absoluut niet uit de weg gaan en op geen enkele manier onder de indruk zijn als de tegenstander wat grovere middelen inzet.

Zo zorgde de JO12-1 ervoor dat de spanning in de competitie alleen maar verder oploopt. Volgende week weer een topper in eigen huis, tegen het altijd sterke Die Haghe.

Voetbal Verslagen Overzicht