Op een hete zaterdag gingen de dames richting Katwijk met aan boord een inmiddels de zeer geliefde gastspeelster Lena en een nieuwbakken versie in de vorm van Sofie. Mooi om te zien hoe het team beide dames opneemt alsof ze al jaren onderdeel zijn van de E4-familie. Hoewel,…. Sofie moest nog wel even ontgroend worden en uit volle borst de yell van het team meeschreeuwen. Ik zeg, volgend jaar weer een nieuw lid ;-)

De aanleiding om zo af en toe een greep in het netwerk te doen varieert overigens. Van ziekte tot tijdig afmelden tot vijf minuten voor twaalf vertellen dat er een leukere optie is dan hockeyen. En dat is zeker vervelend als anderen netjes op tijd afmelden en je dan in principe met een speelster te weinig speelt.

Afijn het leek de dames en de gasten weinig te deren. Er was immers een uitdagend klimrek en het was mooi weer. Ook de trouwe supportersschare liet zich niet tegenhouden. Sterker nog, Gamze was na haar ski-ongeval met brace en al gewoon present. Dank ging daarvoor overigens uit naar Mighty Mike die haar als een echte gentleman (toch Salome?) thuis ophaalde.
Geen vuiltje aan de lucht, zou je denken. Na het fluitsignaal bleek echter dat het wel strakblauw was, maar dat de hitte een grote warme deken over onze stadse meisjes legde. Heel anders dan bij de dames van Catwijck. In Den Haag nog afgedroogd met 7-1, maar hier thuis ging de beuk er in. Geheel tegen alle statistieken in keken we halverwege de eerste helft dan ook tegen een 1-0 achterstand aan.

Na een ingelaste drinkpauze halverwege de eerste helft en wat tips ging het langzaamaan de goede kant op met het spel. Opvallend was hoe de ontgroende eerstejaars Sofie samen met Hazel bijna niet meer onder druk kwamen te staan of zich er prima uit wisten te redden. Met mevrouwtje Jacobs hard werkend op het middenveld en enkele mooie acties later, dwong het team de terechte gelijkmaker vlak voor rust af. De wijze waarop verdient eerlijk gezegd nog een paar extra zinnen.

Strafcorner. Meltem en Kika ruilen met Hazel en Sofie. Chloe meer naar links!! En Hazel eentje opschuiven. Gemompel uit het vak van het uit-publiek. Een goede verstaander kon er zelfs een kritische ondertoon uit halen. “Zo veel geschuif, dat snappen onze dames niet”. Korte reactie van de coach: “Wacht maar af en dan mag je straks oordelen. Mooie push, lekkere slag van Hazel, Anna pakt de afspringende bal en maakt gelijk!!. Coach draait zich om ….. uitpubliek en in het bijzonder de heer Jacobs stil en toont respect ;-)

Na rust bleef het een mooie wedstrijd waarbij het betere spel en de betere kansen voor onze dames waren. Slechts achterin bij Catwijck was er sprake van wat dreiging. Een speelster met een verschrikkelijke mooie slag, die het spel keer op keer naar de andere kant dirigeerde waar twee zeer luie spitsen stonden, die in theorie de bal konden afmaken, maar met de tweemansverdediging van Hazel en Sofie en met Bibi lekker keepend op de goal, in principe niks aan de hand.

In principe …. en helaas verdient dat ook een paar aanvullende zinnen.

Harde bal van deze speelster. Zo hard naar voren dat de coach Bibi de aanbeveling toeschreeuwt van “LAAT MAAR GAAN”. Een luie spits, die op een of andere manier de geest krijgt en vanuit een moeilijkere hoek dan Van Basten op het EK ’88 (huiswerk dametjes! Wie was van Basten?) de bal langs Bibi weet te werken. Coach weet dat hetzelfde uitpubliek achter hem staat. Er is geen sprake van gemompel meer. Dezelfde heer Jacobs blijft hangen tussen bulderen van het lachen en het maken van gevatte opmerkingen. Tsjaa … daar sta je dan. Sorry Bibi :-(

Gelukkig kan ik dan terugvallen op onze dames die ondanks de 28 graden er toch nog een schepje bovenop weten te doen. Via een briljante aanval wordt het zo’n kleine tien minuten voor tijd dan toch 2-2 met Lena als afmaakster. Maar er zit meer in. Een mooie aanval over de linkerkant gaat naar Chloe die een speelster voorbij gaat alsof ze er niet staat. Het lijkt het op dat Meltem de voorzet intikt, maar het blijkt dat ze alleen maar met onze adrealine speelde. Volgende keer gaat ie er wel in! Nog een schep er boven op met nog een minuut te gaan. Weer een mooie aanval. Nu over rechts met Lena als eindstation die er 3-2 van maakt!!!!

Helaas. De scheids had ergens shoot gezien, waarop de wedstrijd zonder hoogtepunt eindigde. Hoewel? Na het fluiten ging het gerucht dat Amalia op het veld naast ons speelde, en weg waren de dames.

Het was al met al warm, spannend en wederom gezellig!