In memoriam Jean Jacques (Jampie) Kuneman
Op 9 april jl. overleed Jean Jacques Kuneman op 94-jarige leeftijd, de laatste HBS’er die het Oranjeshirt over de schouders droeg. Jean Jacques (Jampie) Kuneman debuteerde in 1941 in het eerste elftal van HBS. Samen met Anton van der Vegt en Piet Langelaan vormde hij het Gouden Binnentrio. Beroemd in Den Haag, bekend in Nederland.
De naam Jean Jacques was voor hem lastig uit te spreken. Als peutertje kwam hij tegen zijn zus eens niet veel verder dan iets wat op ‘Jampie’ leek. Zo is het daarna altijd gebleven. Jean Jacques zou door het leven gaan als Jampie.
Jampie was als begaafde linksbinnen de aangever voor vele fraaie doelpunten van zijn kompanen Anton van der Vegt en Piet Langelaan. Het binnentrio zorgde gedrieën tussen 1941 en 1953 voor de meeste doelpunten bij HBS. Houtrust was in die jaren goed gevuld met gemiddeld 15.000 toeschouwers. Velen trokken naar het stadion speciaal voor de drie beroemde HBS’ers: Kuneman, Langelaan en Van der Vegt, je moest ze een keer hebben zien spelen.
In 1951 speelde Jampie twee wedstrijden met het Nederlands elftal tegen België (5-4 winst) en Finland (4-4). Hierop kreeg hij direct een aanbieding van 20.000 gulden, een astronomisch bedrag destijds, om voor de Franse profclub Lille te spelen.
Even twijfelde hij, maar toen hij begreep, dat hij niet meer zou kunnen cricketen, bedankt hij voor de eer.
Jampie Kuneman was een vrijgevochten, bijzondere persoonlijkheid. Vriendelijk, standvastig, maar ook bescheiden. Met zijn, zelfs voor die tijd, lange voetbalbroek maakte hij een wat nonchalante indruk. Onterecht, want Jampie Kuneman was een harde werker, die veel loopwerk verrichtte binnen de lijnen. De lange broek was oorspronkelijk een cricketpantalon. Zelf zei hij hierover in een interview met Craeyen in 2010: ‘Ach, een echte gedachte zat hier niet achter maar ik was en ben nu eenmaal niet zo dol op de kou. Tegenwoordig trekken de spelers hun kousen over hun knieën heen om het niet koud te krijgen, maar dat ziet er natuurlijk niet uit. Ik heb toen een oude cricketbroek gepakt, die er van onder niet al te best meer uit zag, en deze heb ik afgeknipt en zwart geverfd. Het voordeel hiervan was dat hij mooi over mijn knieën viel zodat deze lekker warm bleven en dat er van die diepe zakken in zaten zodat ik mijn handen kon warmen. Daarbij kwam dat ik in die zakken ook een zakdoek had die ik gebruikte om in te niezen. Zo’n vieze groene fluim als ze tegenwoordig maar te pas en te onpas naar buiten snuiten, had ik vroeger niet moeten proberen.’
Jampie Kuneman speelde 252 wedstrijden voor HBS, waarbij hij 47 keer scoorde. Hij was ook een enthousiast cricketer, speelde negen jaar in het eerste en daarna nog vele seizoenen als captain in HBS III. Jampie Kuneman werd in 1962 benoemd tot Lid van Verdienste.
Met Jampie Kuneman is één van de laatste HBS-helden van het ooit zo roemruchte Houtrust heengegaan.